attenuare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
- at-tenuāre
- dünn werden, schrumpfenat-tenuāre im Passivat-tenuāre im Passiv
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. attenuō 2. Person 2. attenuās 3. Person 3. attenuat | 1. Person 1. attenuāmus 2. Person 2. attenuātis 3. Person 3. attenuant |
| Futur | 1. Person 1. attenuābō 2. Person 2. attenuābis 3. Person 3. attenuābit | 1. Person 1. attenuābimus 2. Person 2. attenuābitis 3. Person 3. attenuābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. attenuābam 2. Person 2. attenuābās 3. Person 3. attenuābat | 1. Person 1. attenuābāmus 2. Person 2. attenuābātis 3. Person 3. attenuābant |
| Perfekt | 1. Person 1. attenuāvī 2. Person 2. attenuāvisti 3. Person 3. attenuāvit | 1. Person 1. attenuāvimus 2. Person 2. attenuāvistis 3. Person 3. attenuāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. attenuāverō 2. Person 2. attenuāveris 3. Person 3. attenuāverit | 1. Person 1. attenuāverimus 2. Person 2. attenuāveritis 3. Person 3. attenuāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. attenuāveram 2. Person 2. attenuāverās 3. Person 3. attenuāverat | 1. Person 1. attenuāverāmus 2. Person 2. attenuāverātis 3. Person 3. attenuāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. attenuem 2. Person 2. attenuēs 3. Person 3. attenuet | 1. Person 1. attenuēmus 2. Person 2. attenuētis 3. Person 3. attenuent |
| Imperfekt | 1. Person 1. attenuārem 2. Person 2. attenuārēs 3. Person 3. attenuāret | 1. Person 1. attenuārēmus 2. Person 2. attenuārētis 3. Person 3. attenuārent |
| Perfekt | 1. Person 1. attenuāverim 2. Person 2. attenuāveris 3. Person 3. attenuāverit | 1. Person 1. attenuāverimus 2. Person 2. attenuāveritis 3. Person 3. attenuāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. attenuāvissem 2. Person 2. attenuāvissēs 3. Person 3. attenuāvisset | 1. Person 1. attenuāvissēmus 2. Person 2. attenuāvissētis 3. Person 3. attenuāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | attenuā! | attenuāte! |
| Futur | 2. Person 2. attenuāto! 3. Person 3. attenuāto! | 2. Person 2. attenuātōte! 3. Person 3. attenuanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | attenuāre |
| Perfekt | attenuāvisse |
| Futur | attenuātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | attenuāns, attenuantis |
| Futur | attenuātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | attenuandī |
|---|---|
| Dativ | attenuandō |
| Akkusativ | ad attenuandum |
| Ablativ | attenuandō |
Supinum
| attenuātum |