assurgere
<surgō, surrēxī, surrēctum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- sich aufrichten, aufstehenas-surgereas-surgere
- sich erheben, aufsteigenas-surgereas-surgere
- colles assurguntHügel erheben sichcolles assurgunt
- aufsteigen (in auras in die Lüfte)as-surgere (nachklassischnachkl.) poetischpoetas-surgere (nachklassischnachkl.) poetischpoet
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. assurgō 2. Person 2. assurgis 3. Person 3. assurgit | 1. Person 1. assurgimus 2. Person 2. assurgitis 3. Person 3. assurgunt |
Futur | 1. Person 1. assurgam 2. Person 2. assurges 3. Person 3. assurget | 1. Person 1. assurgemus 2. Person 2. assurgetis 3. Person 3. assurgent |
Imperfekt | 1. Person 1. assurgebam 2. Person 2. assurgebās 3. Person 3. assurgebat | 1. Person 1. assurgebāmus 2. Person 2. assurgebātis 3. Person 3. assurgebant |
Perfekt | 1. Person 1. assurrēxī 2. Person 2. assurrēxisti 3. Person 3. assurrēxit | 1. Person 1. assurrēximus 2. Person 2. assurrēxistis 3. Person 3. assurrēxērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. assurrēxerō 2. Person 2. assurrēxeris 3. Person 3. assurrēxerit | 1. Person 1. assurrēxerimus 2. Person 2. assurrēxeritis 3. Person 3. assurrēxerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. assurrēxeram 2. Person 2. assurrēxerās 3. Person 3. assurrēxerat | 1. Person 1. assurrēxerāmus 2. Person 2. assurrēxerātis 3. Person 3. assurrēxerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. assurgam 2. Person 2. assurgās 3. Person 3. assurgat | 1. Person 1. assurgāmus 2. Person 2. assurgātis 3. Person 3. assurgant |
Imperfekt | 1. Person 1. assurgerem 2. Person 2. assurgerēs 3. Person 3. assurgeret | 1. Person 1. assurgerēmus 2. Person 2. assurgerētis 3. Person 3. assurgerent |
Perfekt | 1. Person 1. assurrēxerim 2. Person 2. assurrēxeris 3. Person 3. assurrēxerit | 1. Person 1. assurrēxerimus 2. Person 2. assurrēxeritis 3. Person 3. assurrēxerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. assurrēxissem 2. Person 2. assurrēxissēs 3. Person 3. assurrēxisset | 1. Person 1. assurrēxissēmus 2. Person 2. assurrēxissētis 3. Person 3. assurrēxissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | assurge! | assurgite! |
Futur | 2. Person 2. assurgito! 3. Person 3. assurgito! | 2. Person 2. assurgitōte! 3. Person 3. assurgunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | assurgere |
Perfekt | assurrēxisse |
Futur | assurrēctūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | assurgens, assurgentis |
Futur | assurrēctūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | assurgendī |
---|---|
Dativ | assurgendō |
Akkusativ | ad assurgendum |
Ablativ | assurgendō |
Supinum
assurrēctum |