assugere
<sūgō, assugere, sūctum 3.>T. Lucretius Carus Lucr.Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. assūgō 2. Person 2. assūgis 3. Person 3. assūgit | 1. Person 1. assūgimus 2. Person 2. assūgitis 3. Person 3. assūgunt |
Futur | 1. Person 1. assūgam 2. Person 2. assūges 3. Person 3. assūget | 1. Person 1. assūgemus 2. Person 2. assūgetis 3. Person 3. assūgent |
Imperfekt | 1. Person 1. assūgebam 2. Person 2. assūgebās 3. Person 3. assūgebat | 1. Person 1. assūgebāmus 2. Person 2. assūgebātis 3. Person 3. assūgebant |
Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Futur 2 | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. assūgam 2. Person 2. assūgās 3. Person 3. assūgat | 1. Person 1. assūgāmus 2. Person 2. assūgātis 3. Person 3. assūgant |
Imperfekt | 1. Person 1. assūgerem 2. Person 2. assūgerēs 3. Person 3. assūgeret | 1. Person 1. assūgerēmus 2. Person 2. assūgerētis 3. Person 3. assūgerent |
Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | assūge! | assūgite! |
Futur | 2. Person 2. assūgito! 3. Person 3. assūgito! | 2. Person 2. assūgitōte! 3. Person 3. assūgunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | assūgere |
Perfekt | - |
Futur | assūctūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | assūgens, assūgentis |
Futur | assūctūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | assūgendī |
---|---|
Dativ | assūgendō |
Akkusativ | ad assūgendum |
Ablativ | assūgendō |
Supinum
assūctum |