assimulare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
- ähnlich machen, nachbilden (aliquid alicui rei/in aliquid etwas einer Sache)assimulāreassimulāre
- vergleichen, für ähnlich erklären (aliquid alicui rei etwas einer Sache)assimulāreassimulāre
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. assimulō 2. Person 2. assimulās 3. Person 3. assimulat | 1. Person 1. assimulāmus 2. Person 2. assimulātis 3. Person 3. assimulant |
| Futur | 1. Person 1. assimulābō 2. Person 2. assimulābis 3. Person 3. assimulābit | 1. Person 1. assimulābimus 2. Person 2. assimulābitis 3. Person 3. assimulābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. assimulābam 2. Person 2. assimulābās 3. Person 3. assimulābat | 1. Person 1. assimulābāmus 2. Person 2. assimulābātis 3. Person 3. assimulābant |
| Perfekt | 1. Person 1. assimulāvī 2. Person 2. assimulāvisti 3. Person 3. assimulāvit | 1. Person 1. assimulāvimus 2. Person 2. assimulāvistis 3. Person 3. assimulāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. assimulāverō 2. Person 2. assimulāveris 3. Person 3. assimulāverit | 1. Person 1. assimulāverimus 2. Person 2. assimulāveritis 3. Person 3. assimulāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. assimulāveram 2. Person 2. assimulāverās 3. Person 3. assimulāverat | 1. Person 1. assimulāverāmus 2. Person 2. assimulāverātis 3. Person 3. assimulāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. assimulem 2. Person 2. assimulēs 3. Person 3. assimulet | 1. Person 1. assimulēmus 2. Person 2. assimulētis 3. Person 3. assimulent |
| Imperfekt | 1. Person 1. assimulārem 2. Person 2. assimulārēs 3. Person 3. assimulāret | 1. Person 1. assimulārēmus 2. Person 2. assimulārētis 3. Person 3. assimulārent |
| Perfekt | 1. Person 1. assimulāverim 2. Person 2. assimulāveris 3. Person 3. assimulāverit | 1. Person 1. assimulāverimus 2. Person 2. assimulāveritis 3. Person 3. assimulāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. assimulāvissem 2. Person 2. assimulāvissēs 3. Person 3. assimulāvisset | 1. Person 1. assimulāvissēmus 2. Person 2. assimulāvissētis 3. Person 3. assimulāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | assimulā! | assimulāte! |
| Futur | 2. Person 2. assimulāto! 3. Person 3. assimulāto! | 2. Person 2. assimulātōte! 3. Person 3. assimulanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | assimulāre |
| Perfekt | assimulāvisse |
| Futur | assimulātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | assimulāns, assimulantis |
| Futur | assimulātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | assimulandī |
|---|---|
| Dativ | assimulandō |
| Akkusativ | ad assimulandum |
| Ablativ | assimulandō |
Supinum
| assimulātum |