assentire
<sentiō, sēnsī, sēnsum 4.> assentīrī <sentior, sēnsus sum 4.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. assentīō 2. Person 2. assentīs 3. Person 3. assentīt | 1. Person 1. assentīmus 2. Person 2. assentītis 3. Person 3. assentīunt |
| Futur | 1. Person 1. assentīam 2. Person 2. assentīes 3. Person 3. assentīet | 1. Person 1. assentīemus 2. Person 2. assentīetis 3. Person 3. assentīent |
| Imperfekt | 1. Person 1. assentīebam 2. Person 2. assentīebās 3. Person 3. assentīebat | 1. Person 1. assentīebāmus 2. Person 2. assentīebātis 3. Person 3. assentīebant |
| Perfekt | 1. Person 1. assensī 2. Person 2. assensisti 3. Person 3. assensit | 1. Person 1. assensimus 2. Person 2. assensistis 3. Person 3. assensērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. assenserō 2. Person 2. assenseris 3. Person 3. assenserit | 1. Person 1. assenserimus 2. Person 2. assenseritis 3. Person 3. assenserint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. assenseram 2. Person 2. assenserās 3. Person 3. assenserat | 1. Person 1. assenserāmus 2. Person 2. assenserātis 3. Person 3. assenserant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. assentīam 2. Person 2. assentīās 3. Person 3. assentīat | 1. Person 1. assentīāmus 2. Person 2. assentīātis 3. Person 3. assentīant |
| Imperfekt | 1. Person 1. assentīrem 2. Person 2. assentīrēs 3. Person 3. assentīret | 1. Person 1. assentīrēmus 2. Person 2. assentīrētis 3. Person 3. assentīrent |
| Perfekt | 1. Person 1. assenserim 2. Person 2. assenseris 3. Person 3. assenserit | 1. Person 1. assenserimus 2. Person 2. assenseritis 3. Person 3. assenserint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. assensissem 2. Person 2. assensissēs 3. Person 3. assensisset | 1. Person 1. assensissēmus 2. Person 2. assensissētis 3. Person 3. assensissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | assentī! | assentīte! |
| Futur | 2. Person 2. assentīto! 3. Person 3. assentīto! | 2. Person 2. assentītōte! 3. Person 3. assentīunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | assentīre |
| Perfekt | assensisse |
| Futur | assensūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | assentīens, assentīentis |
| Futur | assensūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | assentīendī |
|---|---|
| Dativ | assentīendō |
| Akkusativ | ad assentīendum |
| Ablativ | assentīendō |
Supinum
| assensum |