asciscere
<scīscō, scīvī, scītum 3.> ||ascire||Übersicht aller Übersetzungen
- herbeiziehen, aufnehmenascīscereascīscere
- annehmen, sich aneignenascīscere figurativ, in übertragenem Sinnfigascīscere figurativ, in übertragenem Sinnfig
- peregrinos ritūs asciscerefremde Riten übernehmenperegrinos ritūs asciscere
- ascitusPartizip Perfekt Passiv PPPhergeholt, fremdascitusPartizip Perfekt Passiv PPP
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. ascīscō 2. Person 2. ascīscis 3. Person 3. ascīscit | 1. Person 1. ascīscimus 2. Person 2. ascīscitis 3. Person 3. ascīscunt |
| Futur | 1. Person 1. ascīscam 2. Person 2. ascīsces 3. Person 3. ascīscet | 1. Person 1. ascīscemus 2. Person 2. ascīscetis 3. Person 3. ascīscent |
| Imperfekt | 1. Person 1. ascīscebam 2. Person 2. ascīscebās 3. Person 3. ascīscebat | 1. Person 1. ascīscebāmus 2. Person 2. ascīscebātis 3. Person 3. ascīscebant |
| Perfekt | 1. Person 1. ascīvī 2. Person 2. ascīvisti 3. Person 3. ascīvit | 1. Person 1. ascīvimus 2. Person 2. ascīvistis 3. Person 3. ascīvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. ascīverō 2. Person 2. ascīveris 3. Person 3. ascīverit | 1. Person 1. ascīverimus 2. Person 2. ascīveritis 3. Person 3. ascīverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. ascīveram 2. Person 2. ascīverās 3. Person 3. ascīverat | 1. Person 1. ascīverāmus 2. Person 2. ascīverātis 3. Person 3. ascīverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. ascīscam 2. Person 2. ascīscās 3. Person 3. ascīscat | 1. Person 1. ascīscāmus 2. Person 2. ascīscātis 3. Person 3. ascīscant |
| Imperfekt | 1. Person 1. ascīscerem 2. Person 2. ascīscerēs 3. Person 3. ascīsceret | 1. Person 1. ascīscerēmus 2. Person 2. ascīscerētis 3. Person 3. ascīscerent |
| Perfekt | 1. Person 1. ascīverim 2. Person 2. ascīveris 3. Person 3. ascīverit | 1. Person 1. ascīverimus 2. Person 2. ascīveritis 3. Person 3. ascīverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. ascīvissem 2. Person 2. ascīvissēs 3. Person 3. ascīvisset | 1. Person 1. ascīvissēmus 2. Person 2. ascīvissētis 3. Person 3. ascīvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | ascīsce! | ascīscite! |
| Futur | 2. Person 2. ascīscito! 3. Person 3. ascīscito! | 2. Person 2. ascīscitōte! 3. Person 3. ascīscunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | ascīscere |
| Perfekt | ascīvisse |
| Futur | ascītūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | ascīscens, ascīscentis |
| Futur | ascītūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | ascīscendī |
|---|---|
| Dativ | ascīscendō |
| Akkusativ | ad ascīscendum |
| Ablativ | ascīscendō |
Supinum
| ascītum |