articulare
<ō, āvī, ātum 1.> ||articulus||T. Lucretius Carus Lucr.Übersicht aller Übersetzungen
- gliedernarticulārearticulāre
- deutlich aussprechenarticulārearticulāre
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. articulō 2. Person 2. articulās 3. Person 3. articulat | 1. Person 1. articulāmus 2. Person 2. articulātis 3. Person 3. articulant |
| Futur | 1. Person 1. articulābō 2. Person 2. articulābis 3. Person 3. articulābit | 1. Person 1. articulābimus 2. Person 2. articulābitis 3. Person 3. articulābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. articulābam 2. Person 2. articulābās 3. Person 3. articulābat | 1. Person 1. articulābāmus 2. Person 2. articulābātis 3. Person 3. articulābant |
| Perfekt | 1. Person 1. articulāvī 2. Person 2. articulāvisti 3. Person 3. articulāvit | 1. Person 1. articulāvimus 2. Person 2. articulāvistis 3. Person 3. articulāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. articulāverō 2. Person 2. articulāveris 3. Person 3. articulāverit | 1. Person 1. articulāverimus 2. Person 2. articulāveritis 3. Person 3. articulāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. articulāveram 2. Person 2. articulāverās 3. Person 3. articulāverat | 1. Person 1. articulāverāmus 2. Person 2. articulāverātis 3. Person 3. articulāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. articulem 2. Person 2. articulēs 3. Person 3. articulet | 1. Person 1. articulēmus 2. Person 2. articulētis 3. Person 3. articulent |
| Imperfekt | 1. Person 1. articulārem 2. Person 2. articulārēs 3. Person 3. articulāret | 1. Person 1. articulārēmus 2. Person 2. articulārētis 3. Person 3. articulārent |
| Perfekt | 1. Person 1. articulāverim 2. Person 2. articulāveris 3. Person 3. articulāverit | 1. Person 1. articulāverimus 2. Person 2. articulāveritis 3. Person 3. articulāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. articulāvissem 2. Person 2. articulāvissēs 3. Person 3. articulāvisset | 1. Person 1. articulāvissēmus 2. Person 2. articulāvissētis 3. Person 3. articulāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | articulā! | articulāte! |
| Futur | 2. Person 2. articulāto! 3. Person 3. articulāto! | 2. Person 2. articulātōte! 3. Person 3. articulanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | articulāre |
| Perfekt | articulāvisse |
| Futur | articulātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | articulāns, articulantis |
| Futur | articulātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | articulandī |
|---|---|
| Dativ | articulandō |
| Akkusativ | ad articulandum |
| Ablativ | articulandō |
Supinum
| articulātum |