Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. arietō 2. Person 2. arietās 3. Person 3. arietat | 1. Person 1. arietāmus 2. Person 2. arietātis 3. Person 3. arietant |
| Futur | 1. Person 1. arietābō 2. Person 2. arietābis 3. Person 3. arietābit | 1. Person 1. arietābimus 2. Person 2. arietābitis 3. Person 3. arietābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. arietābam 2. Person 2. arietābās 3. Person 3. arietābat | 1. Person 1. arietābāmus 2. Person 2. arietābātis 3. Person 3. arietābant |
| Perfekt | 1. Person 1. arietāvī 2. Person 2. arietāvisti 3. Person 3. arietāvit | 1. Person 1. arietāvimus 2. Person 2. arietāvistis 3. Person 3. arietāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. arietāverō 2. Person 2. arietāveris 3. Person 3. arietāverit | 1. Person 1. arietāverimus 2. Person 2. arietāveritis 3. Person 3. arietāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. arietāveram 2. Person 2. arietāverās 3. Person 3. arietāverat | 1. Person 1. arietāverāmus 2. Person 2. arietāverātis 3. Person 3. arietāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. arietem 2. Person 2. arietēs 3. Person 3. arietet | 1. Person 1. arietēmus 2. Person 2. arietētis 3. Person 3. arietent |
| Imperfekt | 1. Person 1. arietārem 2. Person 2. arietārēs 3. Person 3. arietāret | 1. Person 1. arietārēmus 2. Person 2. arietārētis 3. Person 3. arietārent |
| Perfekt | 1. Person 1. arietāverim 2. Person 2. arietāveris 3. Person 3. arietāverit | 1. Person 1. arietāverimus 2. Person 2. arietāveritis 3. Person 3. arietāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. arietāvissem 2. Person 2. arietāvissēs 3. Person 3. arietāvisset | 1. Person 1. arietāvissēmus 2. Person 2. arietāvissētis 3. Person 3. arietāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | arietā! | arietāte! |
| Futur | 2. Person 2. arietāto! 3. Person 3. arietāto! | 2. Person 2. arietātōte! 3. Person 3. arietanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | arietāre |
| Perfekt | arietāvisse |
| Futur | arietātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | arietāns, arietantis |
| Futur | arietātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | arietandī |
|---|---|
| Dativ | arietandō |
| Akkusativ | ad arietandum |
| Ablativ | arietandō |
Supinum
| arietātum |
arietare
transitives Verb v/t <ō, āvī, ātum 1.> ||aries||Übersicht aller Übersetzungen
- niederstoßenarietārearietāre
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. arietō 2. Person 2. arietās 3. Person 3. arietat | 1. Person 1. arietāmus 2. Person 2. arietātis 3. Person 3. arietant |
| Futur | 1. Person 1. arietābō 2. Person 2. arietābis 3. Person 3. arietābit | 1. Person 1. arietābimus 2. Person 2. arietābitis 3. Person 3. arietābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. arietābam 2. Person 2. arietābās 3. Person 3. arietābat | 1. Person 1. arietābāmus 2. Person 2. arietābātis 3. Person 3. arietābant |
| Perfekt | 1. Person 1. arietāvī 2. Person 2. arietāvisti 3. Person 3. arietāvit | 1. Person 1. arietāvimus 2. Person 2. arietāvistis 3. Person 3. arietāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. arietāverō 2. Person 2. arietāveris 3. Person 3. arietāverit | 1. Person 1. arietāverimus 2. Person 2. arietāveritis 3. Person 3. arietāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. arietāveram 2. Person 2. arietāverās 3. Person 3. arietāverat | 1. Person 1. arietāverāmus 2. Person 2. arietāverātis 3. Person 3. arietāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. arietem 2. Person 2. arietēs 3. Person 3. arietet | 1. Person 1. arietēmus 2. Person 2. arietētis 3. Person 3. arietent |
| Imperfekt | 1. Person 1. arietārem 2. Person 2. arietārēs 3. Person 3. arietāret | 1. Person 1. arietārēmus 2. Person 2. arietārētis 3. Person 3. arietārent |
| Perfekt | 1. Person 1. arietāverim 2. Person 2. arietāveris 3. Person 3. arietāverit | 1. Person 1. arietāverimus 2. Person 2. arietāveritis 3. Person 3. arietāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. arietāvissem 2. Person 2. arietāvissēs 3. Person 3. arietāvisset | 1. Person 1. arietāvissēmus 2. Person 2. arietāvissētis 3. Person 3. arietāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | arietā! | arietāte! |
| Futur | 2. Person 2. arietāto! 3. Person 3. arietāto! | 2. Person 2. arietātōte! 3. Person 3. arietanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | arietāre |
| Perfekt | arietāvisse |
| Futur | arietātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | arietāns, arietantis |
| Futur | arietātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | arietandī |
|---|---|
| Dativ | arietandō |
| Akkusativ | ad arietandum |
| Ablativ | arietandō |
Supinum
| arietātum |