antistare
<stō, stetī, - 1.>Übersicht aller Übersetzungen
- voranstehenanti-stāreanti-stāre
- übertreffen (alicui re jemanden in etwas)anti-stāreanti-stāre
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. antistō 2. Person 2. antistās 3. Person 3. antistat | 1. Person 1. antistāmus 2. Person 2. antistātis 3. Person 3. antistant |
Futur | 1. Person 1. antistābō 2. Person 2. antistābis 3. Person 3. antistābit | 1. Person 1. antistābimus 2. Person 2. antistābitis 3. Person 3. antistābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. antistābam 2. Person 2. antistābās 3. Person 3. antistābat | 1. Person 1. antistābāmus 2. Person 2. antistābātis 3. Person 3. antistābant |
Perfekt | 1. Person 1. antesteti/antestiti 2. Person 2. antestetisti/antestitisti 3. Person 3. antestetit/antestitit | 1. Person 1. antestetimus/antestitimus 2. Person 2. antestetistis/antestitistis 3. Person 3. antestetērunt/antestitērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. antesteterō/antestiterō 2. Person 2. antesteteris/antestiteris 3. Person 3. antesteterit/antestiterit | 1. Person 1. antesteterimus/antestiterimus 2. Person 2. antesteteritis/antestiteritis 3. Person 3. antesteterint/antestiterint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. antesteteram/antestiteram 2. Person 2. antesteterās/antestiterās 3. Person 3. antesteterat/antestiterat | 1. Person 1. antesteterāmus/antestiterāmus 2. Person 2. antesteterātis/antestiterātis 3. Person 3. antesteterant/antestiterant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. antistem 2. Person 2. antistēs 3. Person 3. antistet | 1. Person 1. antistēmus 2. Person 2. antistētis 3. Person 3. antistent |
Imperfekt | 1. Person 1. antistārem 2. Person 2. antistārēs 3. Person 3. antistāret | 1. Person 1. antistārēmus 2. Person 2. antistārētis 3. Person 3. antistārent |
Perfekt | 1. Person 1. antesteterim/antestiterim 2. Person 2. antesteteris/antestiteris 3. Person 3. antesteterit/antestiterit | 1. Person 1. antesteterimus/antestiterimus 2. Person 2. antesteteritis/antestiteritis 3. Person 3. antesteterint/antestiterint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. antestetissem/antestitissem 2. Person 2. antestetissēs/antestitissēs 3. Person 3. antestetisset/antestitisset | 1. Person 1. antestetissēmus/antestitissēmus 2. Person 2. antestetissētis/antestitissētis 3. Person 3. antestetissent/antestitissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | antistā! | antistāte! |
Futur | 2. Person 2. antistāto! 3. Person 3. antistāto! | 2. Person 2. antistātōte! 3. Person 3. antistanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | antistāre |
Perfekt | antestetisse/antestitisse |
Futur | - |
Partizip | |
---|---|
Präsens | antistāns, antistantis |
Futur | - |
Gerundium
Genitiv | antistandī |
---|---|
Dativ | antistandō |
Akkusativ | ad antistandum |
Ablativ | antistandō |
Supinum
- |