anteire
<eō, iī/īvī, - 0.>Übersicht aller Übersetzungen
- vorangehen, vorausgehen (alicui/aliquem jemandem)ante-īreante-īre
- praetoribus anteireden Prätoren vorangehenpraetoribus anteire
- currum regis anteiredem Wagen des Königs vorangehencurrum regis anteire
- ante-īre
- vorausgehen (aliquem/alicui jemandem), (aliquid/alicui rei einer Sache)ante-īreante-īre
- übertreffen (aliquem/alicui/alicui rei jemanden/etwas)ante-īre figurativ, in übertragenem Sinnfigante-īre figurativ, in übertragenem Sinnfig
- ceteros virtute anteiredie Übrigen an Tüchtigkeit übertreffenceteros virtute anteire
- omnibus auctoritate anteire
- sich auszeichnenante-īre figurativ, in übertragenem Sinnfigante-īre figurativ, in übertragenem Sinnfig
- zuvorkommen (aliquid einer Sache)ante-īre (vorklassischvkl.,nachklassisch nachkl.)ante-īre (vorklassischvkl.,nachklassisch nachkl.)
- damnationem veneno anteireder Verurteilung durch Gift zuvorkommendamnationem veneno anteire
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. anteeō 2. Person 2. anteīs 3. Person 3. anteit | 1. Person 1. anteīmus 2. Person 2. anteītis 3. Person 3. anteeunt |
| Futur | 1. Person 1. anteībō 2. Person 2. anteībis 3. Person 3. anteībit | 1. Person 1. anteībimus 2. Person 2. anteībitis 3. Person 3. anteībunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. anteībam 2. Person 2. anteībās 3. Person 3. anteībat | 1. Person 1. anteībāmus 2. Person 2. anteībātis 3. Person 3. anteībant |
| Perfekt | 1. Person 1. anteiī 2. Person 2. anteīitī 3. Person 3. anteiit | 1. Person 1. anteiimus 2. Person 2. anteīstis 3. Person 3. anteiērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. anteierō 2. Person 2. anteieris 3. Person 3. anteierit | 1. Person 1. anteierimus 2. Person 2. anteieritis 3. Person 3. anteierint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. anteieram 2. Person 2. anteierās 3. Person 3. anteierat | 1. Person 1. anteierāmus 2. Person 2. anteierātis 3. Person 3. anteierant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. anteeam 2. Person 2. anteeās 3. Person 3. anteeat | 1. Person 1. anteeāmus 2. Person 2. anteeātis 3. Person 3. anteeant |
| Imperfekt | 1. Person 1. anteīrem 2. Person 2. anteīrēs 3. Person 3. anteīret | 1. Person 1. anteīrēmus 2. Person 2. anteīrētis 3. Person 3. anteīrent |
| Perfekt | 1. Person 1. anteierim 2. Person 2. anteieris 3. Person 3. anteierit | 1. Person 1. anteierimus 2. Person 2. anteieritis 3. Person 3. anteierint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. anteīssem 2. Person 2. anteīssēs 3. Person 3. anteīsset | 1. Person 1. anteīssēmus 2. Person 2. anteīssētis 3. Person 3. anteīssent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | anteī | anteīte |
| Futur | 2. Person 2. anteītō 3. Person 3. anteītō | 2. Person 2. anteītōte 3. Person 3. anteeuntō |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | anteīre |
| Perfekt | anteīsse |
| Futur | - |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | anteiēns, euntis |
| Futur | - |
Gerundium
| Genitiv | anteeundī |
|---|---|
| Dativ | anteeundō |
| Akkusativ | ad anteeundum |
| Ablativ | anteeundō |
Supinum
| - |