antecapere
<capiō, cēpī, captum/ceptum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- vorwegnehmen, im Voraus besetzenante-capere (nachklassischnachkl.)ante-capere (nachklassischnachkl.)
- antecepta animo rei quaedam informatioM. Tullius Cicero Cic. PhilosophiePHILBegriff a prioriantecepta animo rei quaedam informatioM. Tullius Cicero Cic. PhilosophiePHIL
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. antecapiō 2. Person 2. antecapis 3. Person 3. antecapit | 1. Person 1. antecapimus 2. Person 2. antecapitis 3. Person 3. antecapiunt |
| Futur | 1. Person 1. antecapiam 2. Person 2. antecapiēs 3. Person 3. antecapiet | 1. Person 1. antecapiēmus 2. Person 2. antecapiētis 3. Person 3. antecapient |
| Imperfekt | 1. Person 1. antecapiēbam 2. Person 2. antecapiēbās 3. Person 3. antecapiēbat | 1. Person 1. antecapiēbāmus 2. Person 2. antecapiēbātis 3. Person 3. antecapiēbant |
| Perfekt | 1. Person 1. antecēpī 2. Person 2. antecēpīsti 3. Person 3. antecēpit | 1. Person 1. antecēpimus 2. Person 2. antecēpīstis 3. Person 3. antecēpērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. antecēperō 2. Person 2. antecēperis 3. Person 3. antecēperit | 1. Person 1. antecēperimus 2. Person 2. antecēperitis 3. Person 3. antecēperint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. antecēperam 2. Person 2. antecēperās 3. Person 3. antecēperat | 1. Person 1. antecēperāmus 2. Person 2. antecēperātis 3. Person 3. antecēperant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. antecapiam 2. Person 2. antecapiās 3. Person 3. antecapiat | 1. Person 1. antecapiāmus 2. Person 2. antecapiātis 3. Person 3. antecapiant |
| Imperfekt | 1. Person 1. antecaperem 2. Person 2. antecaperēs 3. Person 3. antecaperet | 1. Person 1. antecaperēmus 2. Person 2. antecaperētis 3. Person 3. antecaperent |
| Perfekt | 1. Person 1. antecēperim 2. Person 2. antecēperis 3. Person 3. antecēperit | 1. Person 1. antecēperimus 2. Person 2. antecēperitis 3. Person 3. antecēperint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. antecēpīssem 2. Person 2. antecēpīssēs 3. Person 3. antecēpīsset | 1. Person 1. antecēpissēmus 2. Person 2. antecēpissētis 3. Person 3. antecēpīssent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | antecape! | antecapite! |
| Futur | 2. Person 2. antecapito! 3. Person 3. antecapito! | 2. Person 2. antecapitōte! 3. Person 3. antecapiūnto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | antecapere |
| Perfekt | antecēpīsse |
| Futur | antecapturum/anteceptūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | antecapiēns, antecapiēntis |
| Futur | antecapturum/anteceptūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | antecapiēndī |
|---|---|
| Dativ | antecapiēndō |
| Akkusativ | ad antecapiēndum |
| Ablativ | antecapiēndō |
Supinum
| antecaptum/anteceptum |