alternare
<ō, āvī, ātum 1.> ||alternus||Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. alternō 2. Person 2. alternās 3. Person 3. alternat | 1. Person 1. alternāmus 2. Person 2. alternātis 3. Person 3. alternant |
| Futur | 1. Person 1. alternābō 2. Person 2. alternābis 3. Person 3. alternābit | 1. Person 1. alternābimus 2. Person 2. alternābitis 3. Person 3. alternābunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. alternābam 2. Person 2. alternābās 3. Person 3. alternābat | 1. Person 1. alternābāmus 2. Person 2. alternābātis 3. Person 3. alternābant |
| Perfekt | 1. Person 1. alternāvī 2. Person 2. alternāvisti 3. Person 3. alternāvit | 1. Person 1. alternāvimus 2. Person 2. alternāvistis 3. Person 3. alternāvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. alternāverō 2. Person 2. alternāveris 3. Person 3. alternāverit | 1. Person 1. alternāverimus 2. Person 2. alternāveritis 3. Person 3. alternāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. alternāveram 2. Person 2. alternāverās 3. Person 3. alternāverat | 1. Person 1. alternāverāmus 2. Person 2. alternāverātis 3. Person 3. alternāverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. alternem 2. Person 2. alternēs 3. Person 3. alternet | 1. Person 1. alternēmus 2. Person 2. alternētis 3. Person 3. alternent |
| Imperfekt | 1. Person 1. alternārem 2. Person 2. alternārēs 3. Person 3. alternāret | 1. Person 1. alternārēmus 2. Person 2. alternārētis 3. Person 3. alternārent |
| Perfekt | 1. Person 1. alternāverim 2. Person 2. alternāveris 3. Person 3. alternāverit | 1. Person 1. alternāverimus 2. Person 2. alternāveritis 3. Person 3. alternāverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. alternāvissem 2. Person 2. alternāvissēs 3. Person 3. alternāvisset | 1. Person 1. alternāvissēmus 2. Person 2. alternāvissētis 3. Person 3. alternāvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | alternā! | alternāte! |
| Futur | 2. Person 2. alternāto! 3. Person 3. alternāto! | 2. Person 2. alternātōte! 3. Person 3. alternanto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | alternāre |
| Perfekt | alternāvisse |
| Futur | alternātūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | alternāns, alternantis |
| Futur | alternātūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | alternandī |
|---|---|
| Dativ | alternandō |
| Akkusativ | ad alternandum |
| Ablativ | alternandō |
Supinum
| alternātum |