admutilare
<ō, āvī, ātum 1.>T. Maccius Plautus Plaut.Übersicht aller Übersetzungen
- verstümmelnad-mutilāread-mutilāre
- hereinlegenad-mutilāre humorvoll, scherzhafthumad-mutilāre humorvoll, scherzhafthum
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. admutilō 2. Person 2. admutilās 3. Person 3. admutilat | 1. Person 1. admutilāmus 2. Person 2. admutilātis 3. Person 3. admutilant |
Futur | 1. Person 1. admutilābō 2. Person 2. admutilābis 3. Person 3. admutilābit | 1. Person 1. admutilābimus 2. Person 2. admutilābitis 3. Person 3. admutilābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. admutilābam 2. Person 2. admutilābās 3. Person 3. admutilābat | 1. Person 1. admutilābāmus 2. Person 2. admutilābātis 3. Person 3. admutilābant |
Perfekt | 1. Person 1. admutilāvī 2. Person 2. admutilāvisti 3. Person 3. admutilāvit | 1. Person 1. admutilāvimus 2. Person 2. admutilāvistis 3. Person 3. admutilāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. admutilāverō 2. Person 2. admutilāveris 3. Person 3. admutilāverit | 1. Person 1. admutilāverimus 2. Person 2. admutilāveritis 3. Person 3. admutilāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. admutilāveram 2. Person 2. admutilāverās 3. Person 3. admutilāverat | 1. Person 1. admutilāverāmus 2. Person 2. admutilāverātis 3. Person 3. admutilāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. admutilem 2. Person 2. admutilēs 3. Person 3. admutilet | 1. Person 1. admutilēmus 2. Person 2. admutilētis 3. Person 3. admutilent |
Imperfekt | 1. Person 1. admutilārem 2. Person 2. admutilārēs 3. Person 3. admutilāret | 1. Person 1. admutilārēmus 2. Person 2. admutilārētis 3. Person 3. admutilārent |
Perfekt | 1. Person 1. admutilāverim 2. Person 2. admutilāveris 3. Person 3. admutilāverit | 1. Person 1. admutilāverimus 2. Person 2. admutilāveritis 3. Person 3. admutilāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. admutilāvissem 2. Person 2. admutilāvissēs 3. Person 3. admutilāvisset | 1. Person 1. admutilāvissēmus 2. Person 2. admutilāvissētis 3. Person 3. admutilāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | admutilā! | admutilāte! |
Futur | 2. Person 2. admutilāto! 3. Person 3. admutilāto! | 2. Person 2. admutilātōte! 3. Person 3. admutilanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | admutilāre |
Perfekt | admutilāvisse |
Futur | admutilātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | admutilāns, admutilantis |
Futur | admutilātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | admutilandī |
---|---|
Dativ | admutilandō |
Akkusativ | ad admutilandum |
Ablativ | admutilandō |
Supinum
admutilātum |