admonere
<moneō, monuī, monitum 2.>Übersicht aller Übersetzungen
- aliquem aeris alieni admonerejemanden an seine Schulden erinnernaliquem aeris alieni admonere
- zurechtweisen, züchtigenad-monēre (nachklassischnachkl.) poetischpoetad-monēre (nachklassischnachkl.) poetischpoet
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. admonēō 2. Person 2. admonēs 3. Person 3. admonēt | 1. Person 1. admonēmus 2. Person 2. admonētis 3. Person 3. admonēnt |
| Futur | 1. Person 1. admonēbō 2. Person 2. admonēbis 3. Person 3. admonēbit | 1. Person 1. admonēbimus 2. Person 2. admonēbitis 3. Person 3. admonēbunt |
| Imperfekt | 1. Person 1. admonēbam 2. Person 2. admonēbās 3. Person 3. admonēbat | 1. Person 1. admonēbāmus 2. Person 2. admonēbātis 3. Person 3. admonēbant |
| Perfekt | 1. Person 1. admonuī 2. Person 2. admonuisti 3. Person 3. admonuit | 1. Person 1. admonuimus 2. Person 2. admonuistis 3. Person 3. admonuērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. admonuerō 2. Person 2. admonueris 3. Person 3. admonuerit | 1. Person 1. admonuerimus 2. Person 2. admonueritis 3. Person 3. admonuerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. admonueram 2. Person 2. admonuerās 3. Person 3. admonuerat | 1. Person 1. admonuerāmus 2. Person 2. admonuerātis 3. Person 3. admonuerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. admonēam 2. Person 2. admonēās 3. Person 3. admonēat | 1. Person 1. admonēāmus 2. Person 2. admonēātis 3. Person 3. admonēant |
| Imperfekt | 1. Person 1. admonērem 2. Person 2. admonērēs 3. Person 3. admonēret | 1. Person 1. admonērēmus 2. Person 2. admonērētis 3. Person 3. admonērent |
| Perfekt | 1. Person 1. admonuerim 2. Person 2. admonueris 3. Person 3. admonuerit | 1. Person 1. admonuerimus 2. Person 2. admonueritis 3. Person 3. admonuerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. admonuissem 2. Person 2. admonuissēs 3. Person 3. admonuisset | 1. Person 1. admonuissēmus 2. Person 2. admonuissētis 3. Person 3. admonuissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | admonē! | admonēte! |
| Futur | 2. Person 2. admonēto! 3. Person 3. admonēto! | 2. Person 2. admonētōte! 3. Person 3. admonēnto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | admonēre |
| Perfekt | admonuisse |
| Futur | admonitūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | admonēns, admonēntis |
| Futur | admonitūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | admonēndī |
|---|---|
| Dativ | admonēndō |
| Akkusativ | ad admonēndum |
| Ablativ | admonēndō |
Supinum
| admonitum |