accumbere
<cumbō, cubuī, cubitum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- alicui accumbere poetischpoetmit jemandem schlafenalicui accumbere poetischpoet
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. accumbō 2. Person 2. accumbis 3. Person 3. accumbit | 1. Person 1. accumbimus 2. Person 2. accumbitis 3. Person 3. accumbunt |
| Futur | 1. Person 1. accumbam 2. Person 2. accumbes 3. Person 3. accumbet | 1. Person 1. accumbemus 2. Person 2. accumbetis 3. Person 3. accumbent |
| Imperfekt | 1. Person 1. accumbebam 2. Person 2. accumbebās 3. Person 3. accumbebat | 1. Person 1. accumbebāmus 2. Person 2. accumbebātis 3. Person 3. accumbebant |
| Perfekt | 1. Person 1. accubuī 2. Person 2. accubuisti 3. Person 3. accubuit | 1. Person 1. accubuimus 2. Person 2. accubuistis 3. Person 3. accubuērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. accubuerō 2. Person 2. accubueris 3. Person 3. accubuerit | 1. Person 1. accubuerimus 2. Person 2. accubueritis 3. Person 3. accubuerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. accubueram 2. Person 2. accubuerās 3. Person 3. accubuerat | 1. Person 1. accubuerāmus 2. Person 2. accubuerātis 3. Person 3. accubuerant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. accumbam 2. Person 2. accumbās 3. Person 3. accumbat | 1. Person 1. accumbāmus 2. Person 2. accumbātis 3. Person 3. accumbant |
| Imperfekt | 1. Person 1. accumberem 2. Person 2. accumberēs 3. Person 3. accumberet | 1. Person 1. accumberēmus 2. Person 2. accumberētis 3. Person 3. accumberent |
| Perfekt | 1. Person 1. accubuerim 2. Person 2. accubueris 3. Person 3. accubuerit | 1. Person 1. accubuerimus 2. Person 2. accubueritis 3. Person 3. accubuerint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. accubuissem 2. Person 2. accubuissēs 3. Person 3. accubuisset | 1. Person 1. accubuissēmus 2. Person 2. accubuissētis 3. Person 3. accubuissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | accumbe! | accumbite! |
| Futur | 2. Person 2. accumbito! 3. Person 3. accumbito! | 2. Person 2. accumbitōte! 3. Person 3. accumbunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | accumbere |
| Perfekt | accubuisse |
| Futur | accubitūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | accumbens, accumbentis |
| Futur | accubitūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | accumbendī |
|---|---|
| Dativ | accumbendō |
| Akkusativ | ad accumbendum |
| Ablativ | accumbendō |
Supinum
| accubitum |