abligurrire
<iō, īvī, ītum 4.> (vorklassischvkl.,nachklassisch nachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
- ableckenab-ligurrīreab-ligurrīre
- verprassenab-ligurrīre übertragen gebraucht, metonymischmetonab-ligurrīre übertragen gebraucht, metonymischmeton
Konjugation
Aktiv
| Indikativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. abligurrīō 2. Person 2. abligurrīs 3. Person 3. abligurrīt | 1. Person 1. abligurrīmus 2. Person 2. abligurrītis 3. Person 3. abligurrīunt |
| Futur | 1. Person 1. abligurrīam 2. Person 2. abligurrīes 3. Person 3. abligurrīet | 1. Person 1. abligurrīemus 2. Person 2. abligurrīetis 3. Person 3. abligurrīent |
| Imperfekt | 1. Person 1. abligurrīebam 2. Person 2. abligurrīebās 3. Person 3. abligurrīebat | 1. Person 1. abligurrīebāmus 2. Person 2. abligurrīebātis 3. Person 3. abligurrīebant |
| Perfekt | 1. Person 1. abligurrīvī 2. Person 2. abligurrīvisti 3. Person 3. abligurrīvit | 1. Person 1. abligurrīvimus 2. Person 2. abligurrīvistis 3. Person 3. abligurrīvērunt |
| Futur 2 | 1. Person 1. abligurrīverō 2. Person 2. abligurrīveris 3. Person 3. abligurrīverit | 1. Person 1. abligurrīverimus 2. Person 2. abligurrīveritis 3. Person 3. abligurrīverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. abligurrīveram 2. Person 2. abligurrīverās 3. Person 3. abligurrīverat | 1. Person 1. abligurrīverāmus 2. Person 2. abligurrīverātis 3. Person 3. abligurrīverant |
| Konjunktiv | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person 1. abligurrīam 2. Person 2. abligurrīās 3. Person 3. abligurrīat | 1. Person 1. abligurrīāmus 2. Person 2. abligurrīātis 3. Person 3. abligurrīant |
| Imperfekt | 1. Person 1. abligurrīrem 2. Person 2. abligurrīrēs 3. Person 3. abligurrīret | 1. Person 1. abligurrīrēmus 2. Person 2. abligurrīrētis 3. Person 3. abligurrīrent |
| Perfekt | 1. Person 1. abligurrīverim 2. Person 2. abligurrīveris 3. Person 3. abligurrīverit | 1. Person 1. abligurrīverimus 2. Person 2. abligurrīveritis 3. Person 3. abligurrīverint |
| Plusquamperfekt | 1. Person 1. abligurrīvissem 2. Person 2. abligurrīvissēs 3. Person 3. abligurrīvisset | 1. Person 1. abligurrīvissēmus 2. Person 2. abligurrīvissētis 3. Person 3. abligurrīvissent |
| Imperativ | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Präsens | abligurrī! | abligurrīte! |
| Futur | 2. Person 2. abligurrīto! 3. Person 3. abligurrīto! | 2. Person 2. abligurrītōte! 3. Person 3. abligurrīunto! |
| Infinitiv | |
|---|---|
| Präsens | abligurrīre |
| Perfekt | abligurrīvisse |
| Futur | abligurrītūrum, am, um esse |
| Partizip | |
|---|---|
| Präsens | abligurrīens, abligurrīentis |
| Futur | abligurrītūrus, a, um |
Gerundium
| Genitiv | abligurrīendī |
|---|---|
| Dativ | abligurrīendō |
| Akkusativ | ad abligurrīendum |
| Ablativ | abligurrīendō |
Supinum
| abligurrītum |