emerere
<mereō, meruī, meritum 2.> ē-merērī <mereor, meritus sum 2.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. ēmerēō 2. Person 2. ēmerēs 3. Person 3. ēmerēt | 1. Person 1. ēmerēmus 2. Person 2. ēmerētis 3. Person 3. ēmerēnt |
Futur | 1. Person 1. ēmerēbō 2. Person 2. ēmerēbis 3. Person 3. ēmerēbit | 1. Person 1. ēmerēbimus 2. Person 2. ēmerēbitis 3. Person 3. ēmerēbunt |
Imperfekt | 1. Person 1. ēmerēbam 2. Person 2. ēmerēbās 3. Person 3. ēmerēbat | 1. Person 1. ēmerēbāmus 2. Person 2. ēmerēbātis 3. Person 3. ēmerēbant |
Perfekt | 1. Person 1. ēmeruī 2. Person 2. ēmeruisti 3. Person 3. ēmeruit | 1. Person 1. ēmeruimus 2. Person 2. ēmeruistis 3. Person 3. ēmeruērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. ēmeruerō 2. Person 2. ēmerueris 3. Person 3. ēmeruerit | 1. Person 1. ēmeruerimus 2. Person 2. ēmerueritis 3. Person 3. ēmeruerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. ēmerueram 2. Person 2. ēmeruerās 3. Person 3. ēmeruerat | 1. Person 1. ēmeruerāmus 2. Person 2. ēmeruerātis 3. Person 3. ēmeruerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. ēmerēam 2. Person 2. ēmerēās 3. Person 3. ēmerēat | 1. Person 1. ēmerēāmus 2. Person 2. ēmerēātis 3. Person 3. ēmerēant |
Imperfekt | 1. Person 1. ēmerērem 2. Person 2. ēmerērēs 3. Person 3. ēmerēret | 1. Person 1. ēmerērēmus 2. Person 2. ēmerērētis 3. Person 3. ēmerērent |
Perfekt | 1. Person 1. ēmeruerim 2. Person 2. ēmerueris 3. Person 3. ēmeruerit | 1. Person 1. ēmeruerimus 2. Person 2. ēmerueritis 3. Person 3. ēmeruerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. ēmeruissem 2. Person 2. ēmeruissēs 3. Person 3. ēmeruisset | 1. Person 1. ēmeruissēmus 2. Person 2. ēmeruissētis 3. Person 3. ēmeruissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | ēmerē! | ēmerēte! |
Futur | 2. Person 2. ēmerēto! 3. Person 3. ēmerēto! | 2. Person 2. ēmerētōte! 3. Person 3. ēmerēnto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | ēmerēre |
Perfekt | ēmeruisse |
Futur | ēmeritūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | ēmerēns, ēmerēntis |
Futur | ēmeritūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | ēmerēndī |
---|---|
Dativ | ēmerēndō |
Akkusativ | ad ēmerēndum |
Ablativ | ēmerēndō |
Supinum
ēmeritum |