„narobić“: czasownik dokonany narobićczasownik dokonany | perfektives Verb pf <-ię; dopełniacz | Genitivgen> Übersicht aller Übersetzungen (Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen) bereiten bereitenbiernik | Akkusativ akk narobić wstydu, kłopotu narobić wstydu, kłopotu Beispiele narobić się wyraz potoczny, poufały | umgangssprachlichumg sich abrackern narobić się wyraz potoczny, poufały | umgangssprachlichumg