exungere
<ung(u)ō, ex-ung(u)ere, ūnctum 3.> exung(u)ī <unguor, - 3.>T. Maccius Plautus Plaut.Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. exunguō 2. Person 2. exunguis 3. Person 3. exunguit | 1. Person 1. exunguimus 2. Person 2. exunguitis 3. Person 3. exunguunt |
Futur | 1. Person 1. exunguam 2. Person 2. exunguēs 3. Person 3. exunguet | 1. Person 1. exunguēmus 2. Person 2. exunguētis 3. Person 3. exunguent |
Imperfekt | 1. Person 1. exunguēbam 2. Person 2. exunguēbās 3. Person 3. exunguēbat | 1. Person 1. exunguēbāmus 2. Person 2. exunguēbātis 3. Person 3. exunguēbant |
Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Futur 2 | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. exunguam 2. Person 2. exunguās 3. Person 3. exunguat | 1. Person 1. exunguāmus 2. Person 2. exunguātis 3. Person 3. exunguant |
Imperfekt | 1. Person 1. exunguerem 2. Person 2. exunguerēs 3. Person 3. exungueret | 1. Person 1. exunguerēmus 2. Person 2. exunguerētis 3. Person 3. exunguerent |
Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | exungue | exunguite |
Futur | 2. Person 2. exunguitō 3. Person 3. exunguitō | 2. Person 2. exunguitōte 3. Person 3. exunguuntō |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | exunguere |
Perfekt | - |
Futur | exunctūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | exunguēns, exunguentis |
Futur | exunctūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | exunguendī |
---|---|
Dativ | exunguendō |
Akkusativ | ad exunguendum |
Ablativ | exunguendō |
Supinum
exunctum |