Deutsch-Latein Übersetzung für "ursus"

"ursus" Latein Übersetzung

ursus
Maskulinum m <ī> (nachklassischnachkl.)

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

  • Bär
    ursus
    ursus
  • Bärenjagd
    ursus übertragen gebraucht, metonymischmeton
    ursus übertragen gebraucht, metonymischmeton

Deklinationen

Singular Plural
Nominativ

singular sg ursus

plural pl ursī

Genitiv

singular sg ursī

plural pl ursōrum

Dativ

singular sg ursō

plural pl ursīs

Akkusativ

singular sg ursum

plural pl ursōs

Ablativ

singular sg ursō

plural pl ursīs

Vokativ

singular sg urse

plural pl ursī

circumgemere
<ō, circum-gemere, - 3.>Q. Horatius Flaccus Hor.

Übersicht aller Übersetzungen

(Für mehr Details die Übersetzung anklicken/antippen)

  • rings umbrummen
    circum-gemere
    circum-gemere
Beispiele

Konjugation

Aktiv
Indikativ Singular Plural
Präsens

1. Person 1. circumgemō

2. Person 2. circumgemis

3. Person 3. circumgemit

1. Person 1. circumgemimus

2. Person 2. circumgemitis

3. Person 3. circumgemunt

Futur

1. Person 1. circumgemam

2. Person 2. circumgemes

3. Person 3. circumgemet

1. Person 1. circumgememus

2. Person 2. circumgemetis

3. Person 3. circumgement

Imperfekt

1. Person 1. circumgemebam

2. Person 2. circumgemebās

3. Person 3. circumgemebat

1. Person 1. circumgemebāmus

2. Person 2. circumgemebātis

3. Person 3. circumgemebant

Perfekt

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

Futur 2

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

Plusquamperfekt

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

Konjunktiv Singular Plural
Präsens

1. Person 1. circumgemam

2. Person 2. circumgemās

3. Person 3. circumgemat

1. Person 1. circumgemāmus

2. Person 2. circumgemātis

3. Person 3. circumgemant

Imperfekt

1. Person 1. circumgemerem

2. Person 2. circumgemerēs

3. Person 3. circumgemeret

1. Person 1. circumgemerēmus

2. Person 2. circumgemerētis

3. Person 3. circumgemerent

Perfekt

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

Plusquamperfekt

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

1. Person 1. -

2. Person 2. -

3. Person 3. -

Imperativ Singular Plural
Präsens

circumgeme!

circumgemite!

Futur

2. Person 2. circumgemito!

3. Person 3. circumgemito!

2. Person 2. circumgemitōte!

3. Person 3. circumgemunto!

Infinitiv
Präsens

circumgemere

Perfekt

-

Futur

-

Partizip
Präsens

circumgemens, circumgementis

Futur

-

Gerundium
Genitiv

circumgemendī

Dativ

circumgemendō

Akkusativ

ad circumgemendum

Ablativ

circumgemendō

Supinum
-