sustollere
<ō, sus-tollere, - 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- emporheben, hoch aufrichtensus-tolleresus-tollere
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. sustollō 2. Person 2. sustollis 3. Person 3. sustollit | 1. Person 1. sustollimus 2. Person 2. sustollitis 3. Person 3. sustollunt |
Futur | 1. Person 1. sustollam 2. Person 2. sustolles 3. Person 3. sustollet | 1. Person 1. sustollemus 2. Person 2. sustolletis 3. Person 3. sustollent |
Imperfekt | 1. Person 1. sustollebam 2. Person 2. sustollebās 3. Person 3. sustollebat | 1. Person 1. sustollebāmus 2. Person 2. sustollebātis 3. Person 3. sustollebant |
Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Futur 2 | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. sustollam 2. Person 2. sustollās 3. Person 3. sustollat | 1. Person 1. sustollāmus 2. Person 2. sustollātis 3. Person 3. sustollant |
Imperfekt | 1. Person 1. sustollerem 2. Person 2. sustollerēs 3. Person 3. sustolleret | 1. Person 1. sustollerēmus 2. Person 2. sustollerētis 3. Person 3. sustollerent |
Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | sustolle! | sustollite! |
Futur | 2. Person 2. sustollito! 3. Person 3. sustollito! | 2. Person 2. sustollitōte! 3. Person 3. sustollunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | sustollere |
Perfekt | - |
Futur | - |
Partizip | |
---|---|
Präsens | sustollens, sustollentis |
Futur | - |
Gerundium
Genitiv | sustollendī |
---|---|
Dativ | sustollendō |
Akkusativ | ad sustollendum |
Ablativ | sustollendō |
Supinum
- |