supplaudere
<plaudō, plausī, plausum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- sup-plaudere → siehe „sup-plōdere“sup-plaudere → siehe „sup-plōdere“
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. supplaudō 2. Person 2. supplaudis 3. Person 3. supplaudit | 1. Person 1. supplaudimus 2. Person 2. supplauditis 3. Person 3. supplaudunt |
Futur | 1. Person 1. supplaudam 2. Person 2. supplaudes 3. Person 3. supplaudet | 1. Person 1. supplaudemus 2. Person 2. supplaudetis 3. Person 3. supplaudent |
Imperfekt | 1. Person 1. supplaudebam 2. Person 2. supplaudebās 3. Person 3. supplaudebat | 1. Person 1. supplaudebāmus 2. Person 2. supplaudebātis 3. Person 3. supplaudebant |
Perfekt | 1. Person 1. supplausī 2. Person 2. supplausisti 3. Person 3. supplausit | 1. Person 1. supplausimus 2. Person 2. supplausistis 3. Person 3. supplausērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. supplauserō 2. Person 2. supplauseris 3. Person 3. supplauserit | 1. Person 1. supplauserimus 2. Person 2. supplauseritis 3. Person 3. supplauserint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. supplauseram 2. Person 2. supplauserās 3. Person 3. supplauserat | 1. Person 1. supplauserāmus 2. Person 2. supplauserātis 3. Person 3. supplauserant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. supplaudam 2. Person 2. supplaudās 3. Person 3. supplaudat | 1. Person 1. supplaudāmus 2. Person 2. supplaudātis 3. Person 3. supplaudant |
Imperfekt | 1. Person 1. supplauderem 2. Person 2. supplauderēs 3. Person 3. supplauderet | 1. Person 1. supplauderēmus 2. Person 2. supplauderētis 3. Person 3. supplauderent |
Perfekt | 1. Person 1. supplauserim 2. Person 2. supplauseris 3. Person 3. supplauserit | 1. Person 1. supplauserimus 2. Person 2. supplauseritis 3. Person 3. supplauserint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. supplausissem 2. Person 2. supplausissēs 3. Person 3. supplausisset | 1. Person 1. supplausissēmus 2. Person 2. supplausissētis 3. Person 3. supplausissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | supplaude! | supplaudite! |
Futur | 2. Person 2. supplaudito! 3. Person 3. supplaudito! | 2. Person 2. supplauditōte! 3. Person 3. supplaudunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | supplaudere |
Perfekt | supplausisse |
Futur | supplausūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | supplaudens, supplaudentis |
Futur | supplausūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | supplaudendī |
---|---|
Dativ | supplaudendō |
Akkusativ | ad supplaudendum |
Ablativ | supplaudendō |
Supinum
supplausum |