sumministrare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
- darreichen, verschaffen (alicui aliquid jemandem etwas)sum-ministrāresum-ministrāre
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. sumministrō 2. Person 2. sumministrās 3. Person 3. sumministrat | 1. Person 1. sumministrāmus 2. Person 2. sumministrātis 3. Person 3. sumministrant |
Futur | 1. Person 1. sumministrābō 2. Person 2. sumministrābis 3. Person 3. sumministrābit | 1. Person 1. sumministrābimus 2. Person 2. sumministrābitis 3. Person 3. sumministrābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. sumministrābam 2. Person 2. sumministrābās 3. Person 3. sumministrābat | 1. Person 1. sumministrābāmus 2. Person 2. sumministrābātis 3. Person 3. sumministrābant |
Perfekt | 1. Person 1. sumministrāvī 2. Person 2. sumministrāvisti 3. Person 3. sumministrāvit | 1. Person 1. sumministrāvimus 2. Person 2. sumministrāvistis 3. Person 3. sumministrāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. sumministrāverō 2. Person 2. sumministrāveris 3. Person 3. sumministrāverit | 1. Person 1. sumministrāverimus 2. Person 2. sumministrāveritis 3. Person 3. sumministrāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. sumministrāveram 2. Person 2. sumministrāverās 3. Person 3. sumministrāverat | 1. Person 1. sumministrāverāmus 2. Person 2. sumministrāverātis 3. Person 3. sumministrāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. sumministrem 2. Person 2. sumministrēs 3. Person 3. sumministret | 1. Person 1. sumministrēmus 2. Person 2. sumministrētis 3. Person 3. sumministrent |
Imperfekt | 1. Person 1. sumministrārem 2. Person 2. sumministrārēs 3. Person 3. sumministrāret | 1. Person 1. sumministrārēmus 2. Person 2. sumministrārētis 3. Person 3. sumministrārent |
Perfekt | 1. Person 1. sumministrāverim 2. Person 2. sumministrāveris 3. Person 3. sumministrāverit | 1. Person 1. sumministrāverimus 2. Person 2. sumministrāveritis 3. Person 3. sumministrāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. sumministrāvissem 2. Person 2. sumministrāvissēs 3. Person 3. sumministrāvisset | 1. Person 1. sumministrāvissēmus 2. Person 2. sumministrāvissētis 3. Person 3. sumministrāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | sumministrā! | sumministrāte! |
Futur | 2. Person 2. sumministrāto! 3. Person 3. sumministrāto! | 2. Person 2. sumministrātōte! 3. Person 3. sumministranto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | sumministrāre |
Perfekt | sumministrāvisse |
Futur | sumministrātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | sumministrāns, sumministrantis |
Futur | sumministrātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | sumministrandī |
---|---|
Dativ | sumministrandō |
Akkusativ | ad sumministrandum |
Ablativ | sumministrandō |
Supinum
sumministrātum |