lubricare
<ō, āvī, ātum 1.> poetischpoet ||lubricus|| (nachklassischnachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
- schlüpfrig machen, glatt machenlūbricārelūbricāre
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. lūbricō 2. Person 2. lūbricās 3. Person 3. lūbricat | 1. Person 1. lūbricāmus 2. Person 2. lūbricātis 3. Person 3. lūbricant |
Futur | 1. Person 1. lūbricābō 2. Person 2. lūbricābis 3. Person 3. lūbricābit | 1. Person 1. lūbricābimus 2. Person 2. lūbricābitis 3. Person 3. lūbricābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. lūbricābam 2. Person 2. lūbricābās 3. Person 3. lūbricābat | 1. Person 1. lūbricābāmus 2. Person 2. lūbricābātis 3. Person 3. lūbricābant |
Perfekt | 1. Person 1. lūbricāvī 2. Person 2. lūbricāvisti 3. Person 3. lūbricāvit | 1. Person 1. lūbricāvimus 2. Person 2. lūbricāvistis 3. Person 3. lūbricāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. lūbricāverō 2. Person 2. lūbricāveris 3. Person 3. lūbricāverit | 1. Person 1. lūbricāverimus 2. Person 2. lūbricāveritis 3. Person 3. lūbricāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. lūbricāveram 2. Person 2. lūbricāverās 3. Person 3. lūbricāverat | 1. Person 1. lūbricāverāmus 2. Person 2. lūbricāverātis 3. Person 3. lūbricāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. lūbricem 2. Person 2. lūbricēs 3. Person 3. lūbricet | 1. Person 1. lūbricēmus 2. Person 2. lūbricētis 3. Person 3. lūbricent |
Imperfekt | 1. Person 1. lūbricārem 2. Person 2. lūbricārēs 3. Person 3. lūbricāret | 1. Person 1. lūbricārēmus 2. Person 2. lūbricārētis 3. Person 3. lūbricārent |
Perfekt | 1. Person 1. lūbricāverim 2. Person 2. lūbricāveris 3. Person 3. lūbricāverit | 1. Person 1. lūbricāverimus 2. Person 2. lūbricāveritis 3. Person 3. lūbricāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. lūbricāvissem 2. Person 2. lūbricāvissēs 3. Person 3. lūbricāvisset | 1. Person 1. lūbricāvissēmus 2. Person 2. lūbricāvissētis 3. Person 3. lūbricāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | lūbricā! | lūbricāte! |
Futur | 2. Person 2. lūbricāto! 3. Person 3. lūbricāto! | 2. Person 2. lūbricātōte! 3. Person 3. lūbricanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | lūbricāre |
Perfekt | lūbricāvisse |
Futur | lūbricātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | lūbricāns, lūbricantis |
Futur | lūbricātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | lūbricandī |
---|---|
Dativ | lūbricandō |
Akkusativ | ad lūbricandum |
Ablativ | lūbricandō |
Supinum
lūbricātum |