horrificare
<ō, āvī, ātum 1.> ||horrificus|| (nachklassischnachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. horrificō 2. Person 2. horrificās 3. Person 3. horrificat | 1. Person 1. horrificāmus 2. Person 2. horrificātis 3. Person 3. horrificant |
Futur | 1. Person 1. horrificābō 2. Person 2. horrificābis 3. Person 3. horrificābit | 1. Person 1. horrificābimus 2. Person 2. horrificābitis 3. Person 3. horrificābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. horrificābam 2. Person 2. horrificābās 3. Person 3. horrificābat | 1. Person 1. horrificābāmus 2. Person 2. horrificābātis 3. Person 3. horrificābant |
Perfekt | 1. Person 1. horrificāvī 2. Person 2. horrificāvisti 3. Person 3. horrificāvit | 1. Person 1. horrificāvimus 2. Person 2. horrificāvistis 3. Person 3. horrificāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. horrificāverō 2. Person 2. horrificāveris 3. Person 3. horrificāverit | 1. Person 1. horrificāverimus 2. Person 2. horrificāveritis 3. Person 3. horrificāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. horrificāveram 2. Person 2. horrificāverās 3. Person 3. horrificāverat | 1. Person 1. horrificāverāmus 2. Person 2. horrificāverātis 3. Person 3. horrificāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. horrificem 2. Person 2. horrificēs 3. Person 3. horrificet | 1. Person 1. horrificēmus 2. Person 2. horrificētis 3. Person 3. horrificent |
Imperfekt | 1. Person 1. horrificārem 2. Person 2. horrificārēs 3. Person 3. horrificāret | 1. Person 1. horrificārēmus 2. Person 2. horrificārētis 3. Person 3. horrificārent |
Perfekt | 1. Person 1. horrificāverim 2. Person 2. horrificāveris 3. Person 3. horrificāverit | 1. Person 1. horrificāverimus 2. Person 2. horrificāveritis 3. Person 3. horrificāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. horrificāvissem 2. Person 2. horrificāvissēs 3. Person 3. horrificāvisset | 1. Person 1. horrificāvissēmus 2. Person 2. horrificāvissētis 3. Person 3. horrificāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | horrificā! | horrificāte! |
Futur | 2. Person 2. horrificāto! 3. Person 3. horrificāto! | 2. Person 2. horrificātōte! 3. Person 3. horrificanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | horrificāre |
Perfekt | horrificāvisse |
Futur | horrificātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | horrificāns, horrificantis |
Futur | horrificātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | horrificandī |
---|---|
Dativ | horrificandō |
Akkusativ | ad horrificandum |
Ablativ | horrificandō |
Supinum
horrificātum |