Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. exprobrō 2. Person 2. exprobrās 3. Person 3. exprobrat | 1. Person 1. exprobrāmus 2. Person 2. exprobrātis 3. Person 3. exprobrant |
Futur | 1. Person 1. exprobrābō 2. Person 2. exprobrābis 3. Person 3. exprobrābit | 1. Person 1. exprobrābimus 2. Person 2. exprobrābitis 3. Person 3. exprobrābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. exprobrābam 2. Person 2. exprobrābās 3. Person 3. exprobrābat | 1. Person 1. exprobrābāmus 2. Person 2. exprobrābātis 3. Person 3. exprobrābant |
Perfekt | 1. Person 1. exprobrāvī 2. Person 2. exprobrāvisti 3. Person 3. exprobrāvit | 1. Person 1. exprobrāvimus 2. Person 2. exprobrāvistis 3. Person 3. exprobrāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. exprobrāverō 2. Person 2. exprobrāveris 3. Person 3. exprobrāverit | 1. Person 1. exprobrāverimus 2. Person 2. exprobrāveritis 3. Person 3. exprobrāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. exprobrāveram 2. Person 2. exprobrāverās 3. Person 3. exprobrāverat | 1. Person 1. exprobrāverāmus 2. Person 2. exprobrāverātis 3. Person 3. exprobrāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. exprobrem 2. Person 2. exprobrēs 3. Person 3. exprobret | 1. Person 1. exprobrēmus 2. Person 2. exprobrētis 3. Person 3. exprobrent |
Imperfekt | 1. Person 1. exprobrārem 2. Person 2. exprobrārēs 3. Person 3. exprobrāret | 1. Person 1. exprobrārēmus 2. Person 2. exprobrārētis 3. Person 3. exprobrārent |
Perfekt | 1. Person 1. exprobrāverim 2. Person 2. exprobrāveris 3. Person 3. exprobrāverit | 1. Person 1. exprobrāverimus 2. Person 2. exprobrāveritis 3. Person 3. exprobrāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. exprobrāvissem 2. Person 2. exprobrāvissēs 3. Person 3. exprobrāvisset | 1. Person 1. exprobrāvissēmus 2. Person 2. exprobrāvissētis 3. Person 3. exprobrāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | exprobrā! | exprobrāte! |
Futur | 2. Person 2. exprobrāto! 3. Person 3. exprobrāto! | 2. Person 2. exprobrātōte! 3. Person 3. exprobranto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | exprobrāre |
Perfekt | exprobrāvisse |
Futur | exprobrātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | exprobrāns, exprobrantis |
Futur | exprobrātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | exprobrandī |
---|---|
Dativ | exprobrandō |
Akkusativ | ad exprobrandum |
Ablativ | exprobrandō |
Supinum
exprobrātum |