exauspicare
<ō, āvī, ātum 1.>T. Maccius Plautus Plaut.Übersicht aller Übersetzungen
- glücklich herauskommen (ex vinculis aus dem Gefängnis)ex-auspicāreex-auspicāre
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. exauspicō 2. Person 2. exauspicās 3. Person 3. exauspicat | 1. Person 1. exauspicāmus 2. Person 2. exauspicātis 3. Person 3. exauspicant |
Futur | 1. Person 1. exauspicābō 2. Person 2. exauspicābis 3. Person 3. exauspicābit | 1. Person 1. exauspicābimus 2. Person 2. exauspicābitis 3. Person 3. exauspicābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. exauspicābam 2. Person 2. exauspicābās 3. Person 3. exauspicābat | 1. Person 1. exauspicābāmus 2. Person 2. exauspicābātis 3. Person 3. exauspicābant |
Perfekt | 1. Person 1. exauspicāvī 2. Person 2. exauspicāvisti 3. Person 3. exauspicāvit | 1. Person 1. exauspicāvimus 2. Person 2. exauspicāvistis 3. Person 3. exauspicāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. exauspicāverō 2. Person 2. exauspicāveris 3. Person 3. exauspicāverit | 1. Person 1. exauspicāverimus 2. Person 2. exauspicāveritis 3. Person 3. exauspicāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. exauspicāveram 2. Person 2. exauspicāverās 3. Person 3. exauspicāverat | 1. Person 1. exauspicāverāmus 2. Person 2. exauspicāverātis 3. Person 3. exauspicāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. exauspicem 2. Person 2. exauspicēs 3. Person 3. exauspicet | 1. Person 1. exauspicēmus 2. Person 2. exauspicētis 3. Person 3. exauspicent |
Imperfekt | 1. Person 1. exauspicārem 2. Person 2. exauspicārēs 3. Person 3. exauspicāret | 1. Person 1. exauspicārēmus 2. Person 2. exauspicārētis 3. Person 3. exauspicārent |
Perfekt | 1. Person 1. exauspicāverim 2. Person 2. exauspicāveris 3. Person 3. exauspicāverit | 1. Person 1. exauspicāverimus 2. Person 2. exauspicāveritis 3. Person 3. exauspicāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. exauspicāvissem 2. Person 2. exauspicāvissēs 3. Person 3. exauspicāvisset | 1. Person 1. exauspicāvissēmus 2. Person 2. exauspicāvissētis 3. Person 3. exauspicāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | exauspicā! | exauspicāte! |
Futur | 2. Person 2. exauspicāto! 3. Person 3. exauspicāto! | 2. Person 2. exauspicātōte! 3. Person 3. exauspicanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | exauspicāre |
Perfekt | exauspicāvisse |
Futur | exauspicātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | exauspicāns, exauspicantis |
Futur | exauspicātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | exauspicandī |
---|---|
Dativ | exauspicandō |
Akkusativ | ad exauspicandum |
Ablativ | exauspicandō |
Supinum
exauspicātum |