dispandere
<pandō, pandī, pānsum 3.> poetischpoet (nachklassischnachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
- ausspannen, ausbreitendis-panderedis-pandere
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. dispandō 2. Person 2. dispandis 3. Person 3. dispandit | 1. Person 1. dispandimus 2. Person 2. dispanditis 3. Person 3. dispandunt |
Futur | 1. Person 1. dispandam 2. Person 2. dispandes 3. Person 3. dispandet | 1. Person 1. dispandemus 2. Person 2. dispandetis 3. Person 3. dispandent |
Imperfekt | 1. Person 1. dispandebam 2. Person 2. dispandebās 3. Person 3. dispandebat | 1. Person 1. dispandebāmus 2. Person 2. dispandebātis 3. Person 3. dispandebant |
Perfekt | 1. Person 1. dispandī 2. Person 2. dispandisti 3. Person 3. dispandit | 1. Person 1. dispandimus 2. Person 2. dispandistis 3. Person 3. dispandērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. dispanderō 2. Person 2. dispanderis 3. Person 3. dispanderit | 1. Person 1. dispanderimus 2. Person 2. dispanderitis 3. Person 3. dispanderint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. dispanderam 2. Person 2. dispanderās 3. Person 3. dispanderat | 1. Person 1. dispanderāmus 2. Person 2. dispanderātis 3. Person 3. dispanderant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. dispandam 2. Person 2. dispandās 3. Person 3. dispandat | 1. Person 1. dispandāmus 2. Person 2. dispandātis 3. Person 3. dispandant |
Imperfekt | 1. Person 1. dispanderem 2. Person 2. dispanderēs 3. Person 3. dispanderet | 1. Person 1. dispanderēmus 2. Person 2. dispanderētis 3. Person 3. dispanderent |
Perfekt | 1. Person 1. dispanderim 2. Person 2. dispanderis 3. Person 3. dispanderit | 1. Person 1. dispanderimus 2. Person 2. dispanderitis 3. Person 3. dispanderint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. dispandissem 2. Person 2. dispandissēs 3. Person 3. dispandisset | 1. Person 1. dispandissēmus 2. Person 2. dispandissētis 3. Person 3. dispandissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | dispande! | dispandite! |
Futur | 2. Person 2. dispandito! 3. Person 3. dispandito! | 2. Person 2. dispanditōte! 3. Person 3. dispandunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | dispandere |
Perfekt | dispandisse |
Futur | dispānsūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | dispandens, dispandentis |
Futur | dispānsūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | dispandendī |
---|---|
Dativ | dispandendō |
Akkusativ | ad dispandendum |
Ablativ | dispandendō |
Supinum
dispānsum |