discavere
<eō, dis-cavere, - 2.>T. Maccius Plautus Plaut.Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. discavēō 2. Person 2. discavēs 3. Person 3. discavēt | 1. Person 1. discavēmus 2. Person 2. discavētis 3. Person 3. discavēnt |
Futur | 1. Person 1. discavēbō 2. Person 2. discavēbis 3. Person 3. discavēbit | 1. Person 1. discavēbimus 2. Person 2. discavēbitis 3. Person 3. discavēbunt |
Imperfekt | 1. Person 1. discavēbam 2. Person 2. discavēbās 3. Person 3. discavēbat | 1. Person 1. discavēbāmus 2. Person 2. discavēbātis 3. Person 3. discavēbant |
Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Futur 2 | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. discavēam 2. Person 2. discavēās 3. Person 3. discavēat | 1. Person 1. discavēāmus 2. Person 2. discavēātis 3. Person 3. discavēant |
Imperfekt | 1. Person 1. discavērem 2. Person 2. discavērēs 3. Person 3. discavēret | 1. Person 1. discavērēmus 2. Person 2. discavērētis 3. Person 3. discavērent |
Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | discavē! | discavēte! |
Futur | 2. Person 2. discavēto! 3. Person 3. discavēto! | 2. Person 2. discavētōte! 3. Person 3. discavēnto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | discavēre |
Perfekt | - |
Futur | - |
Partizip | |
---|---|
Präsens | discavēns, discavēntis |
Futur | - |
Gerundium
Genitiv | discavēndī |
---|---|
Dativ | discavēndō |
Akkusativ | ad discavēndum |
Ablativ | discavēndō |
Supinum
- |