corrumpere
<rumpō, rūpī, ruptum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- vernichten, verwüstencor-rumperecor-rumpere
- verderben, zugrunde gehen, untergehencor-rumpere im Passivcor-rumpere im Passiv
- vereiteln, zunichte machencor-rumpere figurativ, in übertragenem Sinnfigcor-rumpere figurativ, in übertragenem Sinnfig
- fontes aquarum corrumperedas Quellwasser verunreinigenfontes aquarum corrumpere
- nomen alicuius corrumperejemandes Namen verunstalten durch schlechte Aussprachenomen alicuius corrumpere
- famam rerum gestarum corrumpereden Ruhm der Geschichte befleckenfamam rerum gestarum corrumpere
- verfälschen, entstellencor-rumperecor-rumpere
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. corrumpō 2. Person 2. corrumpis 3. Person 3. corrumpit | 1. Person 1. corrumpimus 2. Person 2. corrumpitis 3. Person 3. corrumpunt |
Futur | 1. Person 1. corrumpam 2. Person 2. corrumpes 3. Person 3. corrumpet | 1. Person 1. corrumpemus 2. Person 2. corrumpetis 3. Person 3. corrumpent |
Imperfekt | 1. Person 1. corrumpebam 2. Person 2. corrumpebās 3. Person 3. corrumpebat | 1. Person 1. corrumpebāmus 2. Person 2. corrumpebātis 3. Person 3. corrumpebant |
Perfekt | 1. Person 1. corrūpī 2. Person 2. corrūpisti 3. Person 3. corrūpit | 1. Person 1. corrūpimus 2. Person 2. corrūpistis 3. Person 3. corrūpērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. corrūperō 2. Person 2. corrūperis 3. Person 3. corrūperit | 1. Person 1. corrūperimus 2. Person 2. corrūperitis 3. Person 3. corrūperint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. corrūperam 2. Person 2. corrūperās 3. Person 3. corrūperat | 1. Person 1. corrūperāmus 2. Person 2. corrūperātis 3. Person 3. corrūperant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. corrumpam 2. Person 2. corrumpās 3. Person 3. corrumpat | 1. Person 1. corrumpāmus 2. Person 2. corrumpātis 3. Person 3. corrumpant |
Imperfekt | 1. Person 1. corrumperem 2. Person 2. corrumperēs 3. Person 3. corrumperet | 1. Person 1. corrumperēmus 2. Person 2. corrumperētis 3. Person 3. corrumperent |
Perfekt | 1. Person 1. corrūperim 2. Person 2. corrūperis 3. Person 3. corrūperit | 1. Person 1. corrūperimus 2. Person 2. corrūperitis 3. Person 3. corrūperint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. corrūpissem 2. Person 2. corrūpissēs 3. Person 3. corrūpisset | 1. Person 1. corrūpissēmus 2. Person 2. corrūpissētis 3. Person 3. corrūpissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | corrumpe! | corrumpite! |
Futur | 2. Person 2. corrumpito! 3. Person 3. corrumpito! | 2. Person 2. corrumpitōte! 3. Person 3. corrumpunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | corrumpere |
Perfekt | corrūpisse |
Futur | corruptūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | corrumpens, corrumpentis |
Futur | corruptūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | corrumpendī |
---|---|
Dativ | corrumpendō |
Akkusativ | ad corrumpendum |
Ablativ | corrumpendō |
Supinum
corruptum |