Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. cōnsuēfaciō 2. Person 2. cōnsuēfacis 3. Person 3. cōnsuēfacit | 1. Person 1. cōnsuēfacimus 2. Person 2. cōnsuēfacitis 3. Person 3. cōnsuēfaciunt |
Futur | 1. Person 1. cōnsuēfaciam 2. Person 2. cōnsuēfaciēs 3. Person 3. cōnsuēfaciet | 1. Person 1. cōnsuēfaciēmus 2. Person 2. cōnsuēfaciētis 3. Person 3. cōnsuēfacient |
Imperfekt | 1. Person 1. cōnsuēfaciēbam 2. Person 2. cōnsuēfaciēbās 3. Person 3. cōnsuēfaciēbat | 1. Person 1. cōnsuēfaciēbāmus 2. Person 2. cōnsuēfaciēbātis 3. Person 3. cōnsuēfaciēbant |
Perfekt | 1. Person 1. cōnsuefēcī 2. Person 2. cōnsuefēcīsti 3. Person 3. cōnsuefēcit | 1. Person 1. cōnsuefēcimus 2. Person 2. cōnsuefēcīstis 3. Person 3. cōnsuefēcērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. cōnsuefēcerō 2. Person 2. cōnsuefēceris 3. Person 3. cōnsuefēcerit | 1. Person 1. cōnsuefēcerimus 2. Person 2. cōnsuefēceritis 3. Person 3. cōnsuefēcerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. cōnsuefēceram 2. Person 2. cōnsuefēcerās 3. Person 3. cōnsuefēcerat | 1. Person 1. cōnsuefēcerāmus 2. Person 2. cōnsuefēcerātis 3. Person 3. cōnsuefēcerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. cōnsuēfaciam 2. Person 2. cōnsuēfaciās 3. Person 3. cōnsuēfaciat | 1. Person 1. cōnsuēfaciāmus 2. Person 2. cōnsuēfaciātis 3. Person 3. cōnsuēfaciant |
Imperfekt | 1. Person 1. cōnsuēfacerem 2. Person 2. cōnsuēfacerēs 3. Person 3. cōnsuēfaceret | 1. Person 1. cōnsuēfacerēmus 2. Person 2. cōnsuēfacerētis 3. Person 3. cōnsuēfacerent |
Perfekt | 1. Person 1. cōnsuefēcerim 2. Person 2. cōnsuefēceris 3. Person 3. cōnsuefēcerit | 1. Person 1. cōnsuefēcerimus 2. Person 2. cōnsuefēceritis 3. Person 3. cōnsuefēcerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. cōnsuefēcīssem 2. Person 2. cōnsuefēcīssēs 3. Person 3. cōnsuefēcīsset | 1. Person 1. cōnsuefēcissēmus 2. Person 2. cōnsuefēcissētis 3. Person 3. cōnsuefēcīssent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | cōnsuēface! | cōnsuēfacite! |
Futur | 2. Person 2. cōnsuēfacito! 3. Person 3. cōnsuēfacito! | 2. Person 2. cōnsuēfacitōte! 3. Person 3. cōnsuēfaciūnto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | cōnsuēfacere |
Perfekt | cōnsuefēcīsse |
Futur | cōnsuefactūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | cōnsuēfaciēns, cōnsuēfaciēntis |
Futur | cōnsuefactūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | cōnsuēfaciēndī |
---|---|
Dativ | cōnsuēfaciēndō |
Akkusativ | ad cōnsuēfaciēndum |
Ablativ | cōnsuēfaciēndō |
Supinum
cōnsuefactum |