constuprare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. cōnstuprō 2. Person 2. cōnstuprās 3. Person 3. cōnstuprat | 1. Person 1. cōnstuprāmus 2. Person 2. cōnstuprātis 3. Person 3. cōnstuprant |
Futur | 1. Person 1. cōnstuprābō 2. Person 2. cōnstuprābis 3. Person 3. cōnstuprābit | 1. Person 1. cōnstuprābimus 2. Person 2. cōnstuprābitis 3. Person 3. cōnstuprābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. cōnstuprābam 2. Person 2. cōnstuprābās 3. Person 3. cōnstuprābat | 1. Person 1. cōnstuprābāmus 2. Person 2. cōnstuprābātis 3. Person 3. cōnstuprābant |
Perfekt | 1. Person 1. cōnstuprāvī 2. Person 2. cōnstuprāvisti 3. Person 3. cōnstuprāvit | 1. Person 1. cōnstuprāvimus 2. Person 2. cōnstuprāvistis 3. Person 3. cōnstuprāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. cōnstuprāverō 2. Person 2. cōnstuprāveris 3. Person 3. cōnstuprāverit | 1. Person 1. cōnstuprāverimus 2. Person 2. cōnstuprāveritis 3. Person 3. cōnstuprāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. cōnstuprāveram 2. Person 2. cōnstuprāverās 3. Person 3. cōnstuprāverat | 1. Person 1. cōnstuprāverāmus 2. Person 2. cōnstuprāverātis 3. Person 3. cōnstuprāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. cōnstuprem 2. Person 2. cōnstuprēs 3. Person 3. cōnstupret | 1. Person 1. cōnstuprēmus 2. Person 2. cōnstuprētis 3. Person 3. cōnstuprent |
Imperfekt | 1. Person 1. cōnstuprārem 2. Person 2. cōnstuprārēs 3. Person 3. cōnstuprāret | 1. Person 1. cōnstuprārēmus 2. Person 2. cōnstuprārētis 3. Person 3. cōnstuprārent |
Perfekt | 1. Person 1. cōnstuprāverim 2. Person 2. cōnstuprāveris 3. Person 3. cōnstuprāverit | 1. Person 1. cōnstuprāverimus 2. Person 2. cōnstuprāveritis 3. Person 3. cōnstuprāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. cōnstuprāvissem 2. Person 2. cōnstuprāvissēs 3. Person 3. cōnstuprāvisset | 1. Person 1. cōnstuprāvissēmus 2. Person 2. cōnstuprāvissētis 3. Person 3. cōnstuprāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | cōnstuprā! | cōnstuprāte! |
Futur | 2. Person 2. cōnstuprāto! 3. Person 3. cōnstuprāto! | 2. Person 2. cōnstuprātōte! 3. Person 3. cōnstupranto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | cōnstuprāre |
Perfekt | cōnstuprāvisse |
Futur | cōnstuprātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | cōnstuprāns, cōnstuprantis |
Futur | cōnstuprātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | cōnstuprandī |
---|---|
Dativ | cōnstuprandō |
Akkusativ | ad cōnstuprandum |
Ablativ | cōnstuprandō |
Supinum
cōnstuprātum |