conscindere
<scindō, scidī, scissum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. cōnscindō 2. Person 2. cōnscindis 3. Person 3. cōnscindit | 1. Person 1. cōnscindimus 2. Person 2. cōnscinditis 3. Person 3. cōnscindunt |
Futur | 1. Person 1. cōnscindam 2. Person 2. cōnscindes 3. Person 3. cōnscindet | 1. Person 1. cōnscindemus 2. Person 2. cōnscindetis 3. Person 3. cōnscindent |
Imperfekt | 1. Person 1. cōnscindebam 2. Person 2. cōnscindebās 3. Person 3. cōnscindebat | 1. Person 1. cōnscindebāmus 2. Person 2. cōnscindebātis 3. Person 3. cōnscindebant |
Perfekt | 1. Person 1. cōnscidī 2. Person 2. cōnscidisti 3. Person 3. cōnscidit | 1. Person 1. cōnscidimus 2. Person 2. cōnscidistis 3. Person 3. cōnscidērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. cōnsciderō 2. Person 2. cōnscideris 3. Person 3. cōnsciderit | 1. Person 1. cōnsciderimus 2. Person 2. cōnscideritis 3. Person 3. cōnsciderint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. cōnscideram 2. Person 2. cōnsciderās 3. Person 3. cōnsciderat | 1. Person 1. cōnsciderāmus 2. Person 2. cōnsciderātis 3. Person 3. cōnsciderant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. cōnscindam 2. Person 2. cōnscindās 3. Person 3. cōnscindat | 1. Person 1. cōnscindāmus 2. Person 2. cōnscindātis 3. Person 3. cōnscindant |
Imperfekt | 1. Person 1. cōnscinderem 2. Person 2. cōnscinderēs 3. Person 3. cōnscinderet | 1. Person 1. cōnscinderēmus 2. Person 2. cōnscinderētis 3. Person 3. cōnscinderent |
Perfekt | 1. Person 1. cōnsciderim 2. Person 2. cōnscideris 3. Person 3. cōnsciderit | 1. Person 1. cōnsciderimus 2. Person 2. cōnscideritis 3. Person 3. cōnsciderint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. cōnscidissem 2. Person 2. cōnscidissēs 3. Person 3. cōnscidisset | 1. Person 1. cōnscidissēmus 2. Person 2. cōnscidissētis 3. Person 3. cōnscidissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | cōnscinde! | cōnscindite! |
Futur | 2. Person 2. cōnscindito! 3. Person 3. cōnscindito! | 2. Person 2. cōnscinditōte! 3. Person 3. cōnscindunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | cōnscindere |
Perfekt | cōnscidisse |
Futur | cōnscissūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | cōnscindens, cōnscindentis |
Futur | cōnscissūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | cōnscindendī |
---|---|
Dativ | cōnscindendō |
Akkusativ | ad cōnscindendum |
Ablativ | cōnscindendō |
Supinum
cōnscissum |