consauciare
<ō, āvī, ātum 1.> (unklassischunkl.)Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. cōnsauciō 2. Person 2. cōnsauciās 3. Person 3. cōnsauciat | 1. Person 1. cōnsauciāmus 2. Person 2. cōnsauciātis 3. Person 3. cōnsauciant |
Futur | 1. Person 1. cōnsauciābō 2. Person 2. cōnsauciābis 3. Person 3. cōnsauciābit | 1. Person 1. cōnsauciābimus 2. Person 2. cōnsauciābitis 3. Person 3. cōnsauciābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. cōnsauciābam 2. Person 2. cōnsauciābās 3. Person 3. cōnsauciābat | 1. Person 1. cōnsauciābāmus 2. Person 2. cōnsauciābātis 3. Person 3. cōnsauciābant |
Perfekt | 1. Person 1. cōnsauciāvī 2. Person 2. cōnsauciāvisti 3. Person 3. cōnsauciāvit | 1. Person 1. cōnsauciāvimus 2. Person 2. cōnsauciāvistis 3. Person 3. cōnsauciāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. cōnsauciāverō 2. Person 2. cōnsauciāveris 3. Person 3. cōnsauciāverit | 1. Person 1. cōnsauciāverimus 2. Person 2. cōnsauciāveritis 3. Person 3. cōnsauciāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. cōnsauciāveram 2. Person 2. cōnsauciāverās 3. Person 3. cōnsauciāverat | 1. Person 1. cōnsauciāverāmus 2. Person 2. cōnsauciāverātis 3. Person 3. cōnsauciāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. cōnsauciem 2. Person 2. cōnsauciēs 3. Person 3. cōnsauciet | 1. Person 1. cōnsauciēmus 2. Person 2. cōnsauciētis 3. Person 3. cōnsaucient |
Imperfekt | 1. Person 1. cōnsauciārem 2. Person 2. cōnsauciārēs 3. Person 3. cōnsauciāret | 1. Person 1. cōnsauciārēmus 2. Person 2. cōnsauciārētis 3. Person 3. cōnsauciārent |
Perfekt | 1. Person 1. cōnsauciāverim 2. Person 2. cōnsauciāveris 3. Person 3. cōnsauciāverit | 1. Person 1. cōnsauciāverimus 2. Person 2. cōnsauciāveritis 3. Person 3. cōnsauciāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. cōnsauciāvissem 2. Person 2. cōnsauciāvissēs 3. Person 3. cōnsauciāvisset | 1. Person 1. cōnsauciāvissēmus 2. Person 2. cōnsauciāvissētis 3. Person 3. cōnsauciāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | cōnsauciā! | cōnsauciāte! |
Futur | 2. Person 2. cōnsauciāto! 3. Person 3. cōnsauciāto! | 2. Person 2. cōnsauciātōte! 3. Person 3. cōnsaucianto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | cōnsauciāre |
Perfekt | cōnsauciāvisse |
Futur | cōnsauciātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | cōnsauciāns, cōnsauciantis |
Futur | cōnsauciātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | cōnsauciandī |
---|---|
Dativ | cōnsauciandō |
Akkusativ | ad cōnsauciandum |
Ablativ | cōnsauciandō |
Supinum
cōnsauciātum |