confutare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
- niederschlagen, dämpfencōn-fūtāre KomödieCom.cōn-fūtāre KomödieCom.
- niederhalten, Einhalt gebietencōn-fūtārecōn-fūtāre
- alicuius impudentiam confutarejemandes Unverschämtheit bremsenalicuius impudentiam confutare
- widerlegencōn-fūtārecōn-fūtāre
- argumenta Stoicorum confutaredie Argumente der Stoiker widerlegenargumenta Stoicorum confutare
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. cōnfūtō 2. Person 2. cōnfūtās 3. Person 3. cōnfūtat | 1. Person 1. cōnfūtāmus 2. Person 2. cōnfūtātis 3. Person 3. cōnfūtant |
Futur | 1. Person 1. cōnfūtābō 2. Person 2. cōnfūtābis 3. Person 3. cōnfūtābit | 1. Person 1. cōnfūtābimus 2. Person 2. cōnfūtābitis 3. Person 3. cōnfūtābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. cōnfūtābam 2. Person 2. cōnfūtābās 3. Person 3. cōnfūtābat | 1. Person 1. cōnfūtābāmus 2. Person 2. cōnfūtābātis 3. Person 3. cōnfūtābant |
Perfekt | 1. Person 1. cōnfūtāvī 2. Person 2. cōnfūtāvisti 3. Person 3. cōnfūtāvit | 1. Person 1. cōnfūtāvimus 2. Person 2. cōnfūtāvistis 3. Person 3. cōnfūtāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. cōnfūtāverō 2. Person 2. cōnfūtāveris 3. Person 3. cōnfūtāverit | 1. Person 1. cōnfūtāverimus 2. Person 2. cōnfūtāveritis 3. Person 3. cōnfūtāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. cōnfūtāveram 2. Person 2. cōnfūtāverās 3. Person 3. cōnfūtāverat | 1. Person 1. cōnfūtāverāmus 2. Person 2. cōnfūtāverātis 3. Person 3. cōnfūtāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. cōnfūtem 2. Person 2. cōnfūtēs 3. Person 3. cōnfūtet | 1. Person 1. cōnfūtēmus 2. Person 2. cōnfūtētis 3. Person 3. cōnfūtent |
Imperfekt | 1. Person 1. cōnfūtārem 2. Person 2. cōnfūtārēs 3. Person 3. cōnfūtāret | 1. Person 1. cōnfūtārēmus 2. Person 2. cōnfūtārētis 3. Person 3. cōnfūtārent |
Perfekt | 1. Person 1. cōnfūtāverim 2. Person 2. cōnfūtāveris 3. Person 3. cōnfūtāverit | 1. Person 1. cōnfūtāverimus 2. Person 2. cōnfūtāveritis 3. Person 3. cōnfūtāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. cōnfūtāvissem 2. Person 2. cōnfūtāvissēs 3. Person 3. cōnfūtāvisset | 1. Person 1. cōnfūtāvissēmus 2. Person 2. cōnfūtāvissētis 3. Person 3. cōnfūtāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | cōnfūtā! | cōnfūtāte! |
Futur | 2. Person 2. cōnfūtāto! 3. Person 3. cōnfūtāto! | 2. Person 2. cōnfūtātōte! 3. Person 3. cōnfūtanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | cōnfūtāre |
Perfekt | cōnfūtāvisse |
Futur | cōnfūtātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | cōnfūtāns, cōnfūtantis |
Futur | cōnfūtātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | cōnfūtandī |
---|---|
Dativ | cōnfūtandō |
Akkusativ | ad cōnfūtandum |
Ablativ | cōnfūtandō |
Supinum
cōnfūtātum |