astruere
<struō, strūxī, strūctum 3.> ||adstruere||Übersicht aller Übersetzungen
- noch hinzufügena-struere (nachklassischnachkl.) poetischpoeta-struere (nachklassischnachkl.) poetischpoet
- alicui aliquid astruere (nachklassischnachkl.)jemandem etwas zuschreibenalicui aliquid astruere (nachklassischnachkl.)
- bemerken, versichern, behaupten +accusativus cum infinito (Akkusativ mit Infinitiv) AcI / +Infinitiv infa-struerea-struere
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. astruō 2. Person 2. astruis 3. Person 3. astruit | 1. Person 1. astruimus 2. Person 2. astruitis 3. Person 3. astruunt |
Futur | 1. Person 1. astruam 2. Person 2. astrues 3. Person 3. astruet | 1. Person 1. astruemus 2. Person 2. astruetis 3. Person 3. astruent |
Imperfekt | 1. Person 1. astruebam 2. Person 2. astruebās 3. Person 3. astruebat | 1. Person 1. astruebāmus 2. Person 2. astruebātis 3. Person 3. astruebant |
Perfekt | 1. Person 1. astrūxī 2. Person 2. astrūxisti 3. Person 3. astrūxit | 1. Person 1. astrūximus 2. Person 2. astrūxistis 3. Person 3. astrūxērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. astrūxerō 2. Person 2. astrūxeris 3. Person 3. astrūxerit | 1. Person 1. astrūxerimus 2. Person 2. astrūxeritis 3. Person 3. astrūxerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. astrūxeram 2. Person 2. astrūxerās 3. Person 3. astrūxerat | 1. Person 1. astrūxerāmus 2. Person 2. astrūxerātis 3. Person 3. astrūxerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. astruam 2. Person 2. astruās 3. Person 3. astruat | 1. Person 1. astruāmus 2. Person 2. astruātis 3. Person 3. astruant |
Imperfekt | 1. Person 1. astruerem 2. Person 2. astruerēs 3. Person 3. astrueret | 1. Person 1. astruerēmus 2. Person 2. astruerētis 3. Person 3. astruerent |
Perfekt | 1. Person 1. astrūxerim 2. Person 2. astrūxeris 3. Person 3. astrūxerit | 1. Person 1. astrūxerimus 2. Person 2. astrūxeritis 3. Person 3. astrūxerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. astrūxissem 2. Person 2. astrūxissēs 3. Person 3. astrūxisset | 1. Person 1. astrūxissēmus 2. Person 2. astrūxissētis 3. Person 3. astrūxissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | astrue! | astruite! |
Futur | 2. Person 2. astruito! 3. Person 3. astruito! | 2. Person 2. astruitōte! 3. Person 3. astruunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | astruere |
Perfekt | astrūxisse |
Futur | astrūctūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | astruens, astruentis |
Futur | astrūctūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | astruendī |
---|---|
Dativ | astruendō |
Akkusativ | ad astruendum |
Ablativ | astruendō |
Supinum
astrūctum |