antidire
<eō, antidire, - 0.>T. Maccius Plautus Plaut.altlateinisch altl.Übersicht aller Übersetzungen
- antidīre → siehe „ante-īre“antidīre → siehe „ante-īre“
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. antideō 2. Person 2. antidīs 3. Person 3. antidit | 1. Person 1. antidīmus 2. Person 2. antidītis 3. Person 3. antideunt |
Futur | 1. Person 1. antidībō 2. Person 2. antidībis 3. Person 3. antidībit | 1. Person 1. antidībimus 2. Person 2. antidībitis 3. Person 3. antidībunt |
Imperfekt | 1. Person 1. antidībam 2. Person 2. antidībās 3. Person 3. antidībat | 1. Person 1. antidībāmus 2. Person 2. antidībātis 3. Person 3. antidībant |
Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Futur 2 | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. antideam 2. Person 2. antideās 3. Person 3. antideat | 1. Person 1. antideāmus 2. Person 2. antideātis 3. Person 3. antideant |
Imperfekt | 1. Person 1. antidīrem 2. Person 2. antidīrēs 3. Person 3. antidīret | 1. Person 1. antidīrēmus 2. Person 2. antidīrētis 3. Person 3. antidīrent |
Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | antidī | antidīte |
Futur | 2. Person 2. antidītō 3. Person 3. antidītō | 2. Person 2. antidītōte 3. Person 3. antideuntō |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | antidīre |
Perfekt | - |
Futur | - |
Partizip | |
---|---|
Präsens | antidiēns, euntis |
Futur | - |
Gerundium
Genitiv | antideundī |
---|---|
Dativ | antideundō |
Akkusativ | ad antieundum |
Ablativ | antideundō |
Supinum
- |