anteponere
<pōnō, posuī, positum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- voranstellen (aliquid alicui rei etwas vor etwas)ante-pōnere (nachklassischnachkl.)ante-pōnere (nachklassischnachkl.)
- vigilias anteponere(P.?) Cornelius Tacitus Tac.Nachtwachen aufstellenvigilias anteponere(P.?) Cornelius Tacitus Tac.
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. antepōnō 2. Person 2. antepōnis 3. Person 3. antepōnit | 1. Person 1. antepōnimus 2. Person 2. antepōnitis 3. Person 3. antepōnunt |
Futur | 1. Person 1. antepōnam 2. Person 2. antepōnes 3. Person 3. antepōnet | 1. Person 1. antepōnemus 2. Person 2. antepōnetis 3. Person 3. antepōnent |
Imperfekt | 1. Person 1. antepōnebam 2. Person 2. antepōnebās 3. Person 3. antepōnebat | 1. Person 1. antepōnebāmus 2. Person 2. antepōnebātis 3. Person 3. antepōnebant |
Perfekt | 1. Person 1. anteposuī 2. Person 2. anteposuisti 3. Person 3. anteposuit | 1. Person 1. anteposuimus 2. Person 2. anteposuistis 3. Person 3. anteposuērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. anteposuerō 2. Person 2. anteposueris 3. Person 3. anteposuerit | 1. Person 1. anteposuerimus 2. Person 2. anteposueritis 3. Person 3. anteposuerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. anteposueram 2. Person 2. anteposuerās 3. Person 3. anteposuerat | 1. Person 1. anteposuerāmus 2. Person 2. anteposuerātis 3. Person 3. anteposuerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. antepōnam 2. Person 2. antepōnās 3. Person 3. antepōnat | 1. Person 1. antepōnāmus 2. Person 2. antepōnātis 3. Person 3. antepōnant |
Imperfekt | 1. Person 1. antepōnerem 2. Person 2. antepōnerēs 3. Person 3. antepōneret | 1. Person 1. antepōnerēmus 2. Person 2. antepōnerētis 3. Person 3. antepōnerent |
Perfekt | 1. Person 1. anteposuerim 2. Person 2. anteposueris 3. Person 3. anteposuerit | 1. Person 1. anteposuerimus 2. Person 2. anteposueritis 3. Person 3. anteposuerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. anteposuissem 2. Person 2. anteposuissēs 3. Person 3. anteposuisset | 1. Person 1. anteposuissēmus 2. Person 2. anteposuissētis 3. Person 3. anteposuissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | antepōne! | antepōnite! |
Futur | 2. Person 2. antepōnito! 3. Person 3. antepōnito! | 2. Person 2. antepōnitōte! 3. Person 3. antepōnunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | antepōnere |
Perfekt | anteposuisse |
Futur | antepositūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | antepōnens, antepōnentis |
Futur | antepositūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | antepōnendī |
---|---|
Dativ | antepōnendō |
Akkusativ | ad antepōnendum |
Ablativ | antepōnendō |
Supinum
antepositum |