antemittere
<mittō, mīsī, missum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
- vorausschickenante-mittereante-mittere
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. antemittō 2. Person 2. antemittis 3. Person 3. antemittit | 1. Person 1. antemittimus 2. Person 2. antemittitis 3. Person 3. antemittunt |
Futur | 1. Person 1. antemittam 2. Person 2. antemittes 3. Person 3. antemittet | 1. Person 1. antemittemus 2. Person 2. antemittetis 3. Person 3. antemittent |
Imperfekt | 1. Person 1. antemittebam 2. Person 2. antemittebās 3. Person 3. antemittebat | 1. Person 1. antemittebāmus 2. Person 2. antemittebātis 3. Person 3. antemittebant |
Perfekt | 1. Person 1. antemīsī 2. Person 2. antemīsisti 3. Person 3. antemīsit | 1. Person 1. antemīsimus 2. Person 2. antemīsistis 3. Person 3. antemīsērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. antemīserō 2. Person 2. antemīseris 3. Person 3. antemīserit | 1. Person 1. antemīserimus 2. Person 2. antemīseritis 3. Person 3. antemīserint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. antemīseram 2. Person 2. antemīserās 3. Person 3. antemīserat | 1. Person 1. antemīserāmus 2. Person 2. antemīserātis 3. Person 3. antemīserant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. antemittam 2. Person 2. antemittās 3. Person 3. antemittat | 1. Person 1. antemittāmus 2. Person 2. antemittātis 3. Person 3. antemittant |
Imperfekt | 1. Person 1. antemitterem 2. Person 2. antemitterēs 3. Person 3. antemitteret | 1. Person 1. antemitterēmus 2. Person 2. antemitterētis 3. Person 3. antemitterent |
Perfekt | 1. Person 1. antemīserim 2. Person 2. antemīseris 3. Person 3. antemīserit | 1. Person 1. antemīserimus 2. Person 2. antemīseritis 3. Person 3. antemīserint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. antemīsissem 2. Person 2. antemīsissēs 3. Person 3. antemīsisset | 1. Person 1. antemīsissēmus 2. Person 2. antemīsissētis 3. Person 3. antemīsissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | antemitte! | antemittite! |
Futur | 2. Person 2. antemittito! 3. Person 3. antemittito! | 2. Person 2. antemittitōte! 3. Person 3. antemittunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | antemittere |
Perfekt | antemīsisse |
Futur | antemissūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | antemittens, antemittentis |
Futur | antemissūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | antemittendī |
---|---|
Dativ | antemittendō |
Akkusativ | ad antemittendum |
Ablativ | antemittendō |
Supinum
antemissum |