annuntiare
<ō, āvī, ātum 1.> (nachklassischnachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
- ankündigen, (dazu) berichten (aliquid etwasoder od +accusativus cum infinito (Akkusativ mit Infinitiv) AcI / +indirekt indir Fragesatz)an-nūntiārean-nūntiāre
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. annūntiō 2. Person 2. annūntiās 3. Person 3. annūntiat | 1. Person 1. annūntiāmus 2. Person 2. annūntiātis 3. Person 3. annūntiant |
Futur | 1. Person 1. annūntiābō 2. Person 2. annūntiābis 3. Person 3. annūntiābit | 1. Person 1. annūntiābimus 2. Person 2. annūntiābitis 3. Person 3. annūntiābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. annūntiābam 2. Person 2. annūntiābās 3. Person 3. annūntiābat | 1. Person 1. annūntiābāmus 2. Person 2. annūntiābātis 3. Person 3. annūntiābant |
Perfekt | 1. Person 1. annūntiāvī 2. Person 2. annūntiāvisti 3. Person 3. annūntiāvit | 1. Person 1. annūntiāvimus 2. Person 2. annūntiāvistis 3. Person 3. annūntiāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. annūntiāverō 2. Person 2. annūntiāveris 3. Person 3. annūntiāverit | 1. Person 1. annūntiāverimus 2. Person 2. annūntiāveritis 3. Person 3. annūntiāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. annūntiāveram 2. Person 2. annūntiāverās 3. Person 3. annūntiāverat | 1. Person 1. annūntiāverāmus 2. Person 2. annūntiāverātis 3. Person 3. annūntiāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. annūntiem 2. Person 2. annūntiēs 3. Person 3. annūntiet | 1. Person 1. annūntiēmus 2. Person 2. annūntiētis 3. Person 3. annūntient |
Imperfekt | 1. Person 1. annūntiārem 2. Person 2. annūntiārēs 3. Person 3. annūntiāret | 1. Person 1. annūntiārēmus 2. Person 2. annūntiārētis 3. Person 3. annūntiārent |
Perfekt | 1. Person 1. annūntiāverim 2. Person 2. annūntiāveris 3. Person 3. annūntiāverit | 1. Person 1. annūntiāverimus 2. Person 2. annūntiāveritis 3. Person 3. annūntiāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. annūntiāvissem 2. Person 2. annūntiāvissēs 3. Person 3. annūntiāvisset | 1. Person 1. annūntiāvissēmus 2. Person 2. annūntiāvissētis 3. Person 3. annūntiāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | annūntiā! | annūntiāte! |
Futur | 2. Person 2. annūntiāto! 3. Person 3. annūntiāto! | 2. Person 2. annūntiātōte! 3. Person 3. annūntianto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | annūntiāre |
Perfekt | annūntiāvisse |
Futur | annūntiātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | annūntiāns, annūntiantis |
Futur | annūntiātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | annūntiandī |
---|---|
Dativ | annūntiandō |
Akkusativ | ad annūntiandum |
Ablativ | annūntiandō |
Supinum
annūntiātum |