addocere
<eō, ad-docere, - 2.>Q. Horatius Flaccus Hor.Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. addocēō 2. Person 2. addocēs 3. Person 3. addocēt | 1. Person 1. addocēmus 2. Person 2. addocētis 3. Person 3. addocēnt |
Futur | 1. Person 1. addocēbō 2. Person 2. addocēbis 3. Person 3. addocēbit | 1. Person 1. addocēbimus 2. Person 2. addocēbitis 3. Person 3. addocēbunt |
Imperfekt | 1. Person 1. addocēbam 2. Person 2. addocēbās 3. Person 3. addocēbat | 1. Person 1. addocēbāmus 2. Person 2. addocēbātis 3. Person 3. addocēbant |
Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Futur 2 | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. addocēam 2. Person 2. addocēās 3. Person 3. addocēat | 1. Person 1. addocēāmus 2. Person 2. addocēātis 3. Person 3. addocēant |
Imperfekt | 1. Person 1. addocērem 2. Person 2. addocērēs 3. Person 3. addocēret | 1. Person 1. addocērēmus 2. Person 2. addocērētis 3. Person 3. addocērent |
Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | addocē! | addocēte! |
Futur | 2. Person 2. addocēto! 3. Person 3. addocēto! | 2. Person 2. addocētōte! 3. Person 3. addocēnto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | addocēre |
Perfekt | - |
Futur | - |
Partizip | |
---|---|
Präsens | addocēns, addocēntis |
Futur | - |
Gerundium
Genitiv | addocēndī |
---|---|
Dativ | addocēndō |
Akkusativ | ad addocēndum |
Ablativ | addocēndō |
Supinum
- |