abnoctare
<ō, āvī, ātum 1.> (nachklassischnachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
- auswärts übernachtenab-noctāreab-noctāre
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. abnoctō 2. Person 2. abnoctās 3. Person 3. abnoctat | 1. Person 1. abnoctāmus 2. Person 2. abnoctātis 3. Person 3. abnoctant |
Futur | 1. Person 1. abnoctābō 2. Person 2. abnoctābis 3. Person 3. abnoctābit | 1. Person 1. abnoctābimus 2. Person 2. abnoctābitis 3. Person 3. abnoctābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. abnoctābam 2. Person 2. abnoctābās 3. Person 3. abnoctābat | 1. Person 1. abnoctābāmus 2. Person 2. abnoctābātis 3. Person 3. abnoctābant |
Perfekt | 1. Person 1. abnoctāvī 2. Person 2. abnoctāvisti 3. Person 3. abnoctāvit | 1. Person 1. abnoctāvimus 2. Person 2. abnoctāvistis 3. Person 3. abnoctāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. abnoctāverō 2. Person 2. abnoctāveris 3. Person 3. abnoctāverit | 1. Person 1. abnoctāverimus 2. Person 2. abnoctāveritis 3. Person 3. abnoctāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. abnoctāveram 2. Person 2. abnoctāverās 3. Person 3. abnoctāverat | 1. Person 1. abnoctāverāmus 2. Person 2. abnoctāverātis 3. Person 3. abnoctāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. abnoctem 2. Person 2. abnoctēs 3. Person 3. abnoctet | 1. Person 1. abnoctēmus 2. Person 2. abnoctētis 3. Person 3. abnoctent |
Imperfekt | 1. Person 1. abnoctārem 2. Person 2. abnoctārēs 3. Person 3. abnoctāret | 1. Person 1. abnoctārēmus 2. Person 2. abnoctārētis 3. Person 3. abnoctārent |
Perfekt | 1. Person 1. abnoctāverim 2. Person 2. abnoctāveris 3. Person 3. abnoctāverit | 1. Person 1. abnoctāverimus 2. Person 2. abnoctāveritis 3. Person 3. abnoctāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. abnoctāvissem 2. Person 2. abnoctāvissēs 3. Person 3. abnoctāvisset | 1. Person 1. abnoctāvissēmus 2. Person 2. abnoctāvissētis 3. Person 3. abnoctāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | abnoctā! | abnoctāte! |
Futur | 2. Person 2. abnoctāto! 3. Person 3. abnoctāto! | 2. Person 2. abnoctātōte! 3. Person 3. abnoctanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | abnoctāre |
Perfekt | abnoctāvisse |
Futur | abnoctātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | abnoctāns, abnoctantis |
Futur | abnoctātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | abnoctandī |
---|---|
Dativ | abnoctandō |
Akkusativ | ad abnoctandum |
Ablativ | abnoctandō |
Supinum
abnoctātum |